Ads



29 Απριλίου 2010

Τι συμβαίνει στα blogs τώρα!


Στο Fimotro τσακώνονται ωραία,
με την πανέμορφη τη Ζαχαρέα,
Μάρα γιατί τους κλέβεις τις ειδήσεις
εκεί στο Star τζι-αρ; Τι θα κερδίσεις;


Στο Troktiko βρήκαν την Πηνελόπη,
ένα σκιουράκι παχουλό σαν τόπι.
Κάνουν λες κι «είδε ο γύφτος τη γενιά του»
και την μοστράρουνε πάνω και κάτου!


Στο Newsit, σοβαρότητα μεγάλη,
η φάτσα του Γιωργάκη ξεπροβάλλει,
ενώ στο Ellispoint που ’χει η Στάη,
θαρρείς πως η Ελλάδα δεν χρωστάει!


Πολύ φοβιστικό το blog Taxalia,
μιλά για τα μεγάλα μας τα χάλια.
Λέει πως «κλειδώσανε τα νέα μέτρα»…
Και πώς να ρίξεις πίσω μαύρη πέτρα;


Μα το Ksipnistere, γι’ άλλα τυρβάζει,
για τον Μπογιόπουλο που κουβεντιάζει
κι όλα τα ξεφουρνίζει λάου-λάου,
στην εκπομπή του Χατζηνικολάου!

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

23 Απριλίου 2010

Τα παρατσούκλια του Γιώργου


Μετά βασάνων ζώντας
κι απλώς υπάρχοντας,
ας ξεφαντώσουμε όλοι,
γιορτάζει ο άρχοντας.

Ο κυρ-πρωθυπουργός μας,
κοινώς, «Γιωργάκης μας»,
κατά πως, στο Αλ Τσαντίρι,
τον λέει ο Λάκης μας.

Μα και στις άλλες χώρες,
οι ξένοι μυστικά,
στολίζουν τ’ όνομά του,
με ωραία κοσμητικά.

Οι ιθαγενείς Ινδιάνοι,
απ’ την Αμερική,
τον Γιώργο Παπανδρέου,
δες πώς τον λέν’ εκεί.

Δεν τον φωνάζουν Γιώργο,
στα «ξείπα» κι «είπα» τους,
μα «Παπα-μακριά-γλώσσα»,
μέσ’ απ’ την πίπα τους.

Στην κρύα Μόσχα οι Ρώσοι,
σφυρούν αδιάφορα,
κι αυτοί όμως παρατσούκλια,
τού σούρνουν διάφορα.

«Μπάμπα γιαγκά» τον λένε,
«κρυφοαμερικανό»
κι αν έχει κότσια, ας πάει
στον Βόλγα με κανό.

Στην Ενωμένη Ευρώπη,
τον λένε «Ταλιμπάν»,
γιατί είναι βόμβα για όσους
στα πλούτη κολυμπάν.

Η Μέρκελ ιδιαιτέρως,
κρατά σκληρή γραμμή,
όταν γυρεύει εκείνος,
«μη!», τού τσιρίζει, «μη!».

Οι Γιαπωνέζοι πάλι,
από το Τόκυο,
τον λένε: Βρεγαμότο
Τοεπιτόκιο».

Κι οι γιάνκηδες, στις Η.Π.Α.,
«της Μαργαρίτας γιο»,
να τον κουνούν με σπάγκο,
σαν να ’τανε γιο-γιο.

Χρόνια πολλά σου Γιώργο,
μεγάλε ηγέτη μας,
πάρε μας το ψωμί μας
και το σπαγγέτι μας.

Πολ Σάτιρος

Υ.Γ.: Το ιστολόγιό μας, "Πολιτική Σάτιρα", εύχεται ολόψυχα χρόνια πολλά και καλά στον πρωθυπουργό μας Γιώργο Παπανδρέου και τον διαβεβαιώνουμε το αυτονόητο: Ότι δηλαδή κάνουμε καλοπροαίρετη σάτιρα και σπάμε πραγματικά μεγάλη πλάκα. Αλλά πέραν τούτου, σεβόμαστε στο έπακρο όχι μόνο τους θεσμούς της χώρας μας, μα και τον ίδιο προσωπικά, και θεωρούμε ότι τούτες τις μέρες ιδιαίτερα, κάνει έναν πολύ μεγάλο και δύσκολο αγώνα για όλους εμάς. Σε ευχαριστούμε, Γιώργο Παπανδρέου και σού ευχόμαστε καλή επιτυχία, στο έργο σου. Πολιτική Σάτιρα
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

18 Απριλίου 2010

Τα φοβερά και τρομερά επακόλουθα της ηφαιστειακής τέφρας


Δεν θα μάς έρθουν οι ελεγκτές, αύριο στο «Βενιζέλος»,
γιατί το νέφος πύκνωσε κι αεροπλάνα τέλος!

Τρέμει ο Μπαράκ, μην και τυχόν ο Γιώργος τα γυρίσει
κι αντί για Δέλτα, Νι και Ταυ, βρει κάποιαν άλλη λύση!

Η Ανγκέλα καθηλώθηκε στην γκρίζα Καλιφόρνια,
όπου είχε πάει για διάσκεψη, μαζί με τ’ άλλα όρνια!

Βρήκε ευκαιρία κι ο Σίλβιο, που ’ν’ το μυαλό του κλούβιο,
να στείλει τη Βερόνικα, ταξίδι στο Βεζούβιο!

Μαλλιά-κουβάρια ο Σαμαράς, μετά της Μπακογιάννη,
μια την πατεί στην φτέρνα της, μια τη φιλεί να γιάνει!

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουνε, πιάσαν τους τρομοκράτες,
βρήκανε και τις γιάφκες τους, με εκρηκτικά γεμάτες!

Πολ Σάτιρος (ουμφ, ξύπνησα από τη χειμερία μου νάρκη...)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

17 Απριλίου 2010

Μια λύση για να παρακάμψουμε το Δ.Ν.Τ.

Ο αστάθμητος παράγοντας… Ο αστάθμητος παράγοντας θα ήταν, εάν στο παρά πέντε – κυριολεκτικά στο παρά πέντε – της προσφυγής μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), βρισκόταν μια άλλη λύση, η οποία θα μας απέτρεπε τελικά να ζητήσουμε την ξένη βοήθεια. Και, προσθέτως, περισσότερο εντυπωσιακό θα ήταν αν η εν λόγω σωτήρια και απροσδόκητη λύση, προερχόταν από έναν άσημο – άγνωστο – άνθρωπο, και αυτός, την ύστατη στιγμή, τη δημοσίευε σε κάποιο ιστολόγιο…

Επιστημονική φαντασία – θα πείτε… Ή μήπως όχι; Μήπως η λύση είναι τόσο απλή, που δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη σοφία, και το εντυπωσιακό είναι ότι δεν ανακαλύφθηκε από κανέναν μέχρι τώρα; Ας δούμε:

(Μια μικρή σημείωση, πρώτα: Το άρθρο αυτό είναι γραμμένο όχι για λογοτεχνικούς σκοπούς).

Είναι αποδεδειγμένο ότι στη χώρα μας γίνεται εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι φοροδιαφεύγοντες δεν επιτυγχάνουν με αυτή τους τη φοροδιαφυγή μια ανάλογη ευμάρεια και πολλοί φοροδιαφεύγουν για να μην πέσουν σε μεγάλη φτώχεια. Προς τούτο συνέτειναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες γνώριζαν το φαινόμενο της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και έτσι «έγδερναν» τους φορολογούμενους για να «βγάζουν τα σπασμένα». Ένα το κρατούμενο…

Το κράτος, σήμερα, προσφεύγοντας στο Δ.Ν.Τ. (εάν φυσικά προσφύγει εν τέλει), θα μειώσει στην πράξη τις πραγματικές αποδοχές/απολαβές κάθε Έλληνα εργαζόμενου ή αμειβόμενου ή εισοδηματία κ.τ.τ., κατά ένα x ποσοστό. Μπορεί 10%, 15%, 20%, μπορεί και περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα… Το κράτος θα αναγκαστεί να πράξει τούτο, όχι αυτοτελώς, αλλά ως ικανοποίηση όρου σαφή και απαρέγκλιτου, ιδιοτελώς και αλτρουιστικά επιβληθέντα από τους δανειοπαρόχους μας. Δεύτερο κρατούμενο…

Συνδυάζοντας το πρώτο κρατούμενο με το δεύτερο, φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι τα χρήματα της δανειοδότησης της χώρας μας, θα προέλθουν-εισπραχθούν τελικά από τους ίδιους τους πολίτες της χώρας μας. Κανένα χάσιμο, καμιά χρηματική ζημία δεν θα έχει το Δ.Ν.Τ. και απλά θα παίξει το ρόλο του «μπαμπούλα», για να πεισθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι να πληρώσουν. Ήτοι, να καταβάλουν τον κεφαλικό τους φόρο, έκαστος…

Πάμε τώρα στο ζητούμενο:

Γιατί να μην γίνει αυτό απευθείας; Απευθείας, άμεσα και με έναν πρωτοπαρουσιαζόμενο παγκοσμίως τρόπο, ο οποίος θα εξισώσει την απευθείας είσπραξη από τους πολίτες με την οποιαδήποτε αρωγή του Δ.Ν.Τ. Πρόκειται για μέθοδο πολύ απλή, πολύ εύκολη και μπορεί να εφαρμοστεί αύριο κιόλας! Με σεβασμό στην περιουσία και τους κόπους των ελλήνων πολιτών παρέχοντας ταυτόχρονα ίσο με το Δ.Ν.Τ. χρονικό περιθώριο, ώστε να δρομολογηθεί ήρεμα και απρόσκοπτα στη συνέχεια η οικονομική μας ανάκαμψη. Προσέξτε, παρακαλώ:

Το κράτος περικόπτει κατά ένα x ποσοστό όλους τους μισθούς, τις συντάξεις και γενικά τις κρατικές πληρωμές και δαπάνες. Έτσι, για παράδειγμα, ένας δημόσιος υπάλληλος που αμείβεται με 1.000 ευρώ, ύστερα από την περικοπή ενός υποθετικού 20% επί του μισθού του, θα λάβει πλέον μισθό της τάξης των 800 ευρώ. Τα υπόλοιπα 200 ευρώ όμως, δεν τα χάνει! Πώς γίνεται αυτό; Μα, την ίδια στιγμή που πληρώνεται τα 800 ευρώ μετρητά, λαμβάνει και τα 200 ευρώ, υπό μορφή πλαστικού χρήματος (χωρίς άμεσο αντίκρισμα στις τράπεζες!). Επιπροσθέτως, μπορούμε να κάνουμε και αύξηση στον επί παραδείγματι υπάλληλο, με την έννοια ότι είναι δυνατόν να λάβει 300, αντί 200 ευρώ σε πλαστικό χρήμα.

Αυτά τα παραπανίσια 200 ή 300 ευρώ σε πλαστικό χρήμα, στην πραγματικότητα είναι χρήματα υπό μορφή έντοκου κρατικού ομολόγου, αλλά με πολλές ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες και χρήσεις:

Ο υποτιθέμενος δημόσιος υπάλληλος, μπορεί να πάει σε ένα σούπερ-μάρκετ και να πληρώσει με αυτό το πλαστικό χρήμα, κάποιο μέρος – ή και το σύνολο – των αγορών του. Ο υπεύθυνος του συγκεκριμένου σούπερ-μάρκετ, δεν μπορεί να αρνηθεί αυτή τη δοσοληψία, αλλά από την άλλη, έχει δικαίωμα (εφόσον συμμετέχει – ή υποχρεώνεται να συμμετέχει – σε τέτοιες δοσοληψίες) να αμείβει και τους δικούς του υπαλλήλους με πλαστικό χρήμα κατά το νόμιμο φυσικά ποσοστό επί του μισθού τους, το οποίο θα είναι ίσο για όλους τους ίσα αμειβόμενους φορολογούμενους. Έτσι, βαθμηδόν, περνά το πλαστικό χρήμα και στις πληρωμές του ιδιωτικού τομέα.

Το εν λόγω πλαστικό χρήμα είναι μεν αποτιμούμενο σε ευρώ, χωρίς όμως πραγματικό-άμεσο αντίκρισμα, άρα μη ρευστοποιήσιμο την παρούσα στιγμή. Παρόλα αυτά, θα ορίζεται ρητά και εγγράφως σαφής χρόνος ρευστοποίησης (με τόκο μάλιστα), όπως άλλωστε θα όριζε και το Δ.Ν.Τ. εάν προτιμούνταν ή εάν προτιμηθεί. Φανταστείτε, πόσο καλύτερα θα είναι, το ρόλο και την αυστηρότητα του Δ.Ν.Τ. να την μετακυλίσουμε στους δικούς μας πολίτες, οι οποίοι εξ αυτού θα επωφεληθούν και των τόκων. Τόκων, πιθανότατα χαμηλότερων των τόκων του Δ.Ν.Τ.

Η παραπάνω μέθοδος, που περιγράψαμε εν συντομία, είναι δεκτική πολλών τροποποιήσεων και βελτιώσεων ανάλογα με τις επιμέρους περιστάσεις. Επίσης, απαιτεί για τη συνέχεια, νέες έξυπνες ρυθμίσεις, προκειμένου η Ελλάδα να μετατραπεί σε πιο παραγωγική χώρα. Αλλά, πλέον, οι πολίτες θα έχουν κάθε λόγο να πάνε τα πράγματα καλά, διότι θα λάβουν τα καθυστερούμενα χρήματά τους με τόκο! Και η ψυχολογία τους θα είναι άριστη. Τέλος, τα έντοκα αυτά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που θα έχουν στα χέρια τους, θα μπορούν να ρευστοποιούνται σε είδος παντού ή σχεδόν παντού. Προς τι, λοιπόν, να είναι ευρώ και να τα μετρούν ένα-ένα; Ας μετρά το Δ.Ν.Τ. τα ευρώ του, αφού υιοθετώντας τη δική μας λύση, θα τού μείνουν – και μάλιστα εν αφθονία – στα χέρια.

Θα επανέλθουμε, με περισσότερες έξυπνες λύσεις για τη συνέχεια τούτης εδώ…

(Αύριο, θα επιδιώξουμε μια τηλεφωνική παρέμβαση στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM 97,8, στην πρωινή ζώνη και συγκεκριμένα στην εκπομπή του Γιάννη Παπαγιάννη και της Βίβιαν Μπουζάλη, ώρα 07:00 έως 09:00, και μεθαύριο, Δευτέρα, θα επισκεφθούμε αυτοπροσώπως το Υπουργείο Οικονομικών για να υποβάλουμε αυτή μας την πρόταση. Επίσης, το παρόν άρθρο θα σταλεί και στην προσωπική ιστοσελίδα του πρωθυπουργού της χώρας μας).

my-signature-rain-animation
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

14 Απριλίου 2010

Άγαλμα του Καραμανλή στην Πλατεία Αριστοτέλους


Όπως ακούσαμε πριν από λίγο, στον έγκριτο ραδιοσταθμό Real FM, και μάλιστα στην πολύ καλή εκπομπή της υπερβολικά όμορφης Κάτιας Μακρή μαζί με την ανθηρότατη και καθόλου γεροντοπαρμένη Μαριάννα Πυργιώτη, γίνεται το "σύστριγκλο" στην Θεσσαλονίκη, εξαιτίας της απόφασης του Υπερνομάρχη Ζορροπαναγή Ψωμιάδη, να στήσει κολοσσιαίων διαστάσεων άγαλμα του Κώστα Καραμανλή στην Πλατεία Αριστοτέλους, απέναντι από του Τόττη το εκπληκτικό πολυτελές φαγάδικο! (Γράψαμε το παραπάνω με μια άνασα, ουφ).

Εμείς, βρήκαμε τη μακέτα του αγάλματος - σε real διαστάσεις - και την παραθέτουμε εδώ να, μαζί με την εκτίμηση πως τελικά θα τού γίνει το χατήρι του υπερνομάρχη, διότι ο εν λόγω όγκος του αγάλματος ανοίγει την όρεξη και το παρακείμενο εκπληκτικό πολυτελές φαγάδικο του Τόττη θα κάνει χρυσές δουλειές, εφόσον φυσικά υπάρχει ακόμα, διότι ο γράφων υπηρέτησε ως στρατιώτης στη Θεσσαλονίκη προ αμνημονεύτων χρόνων και δεν είναι σίγουρος αν έχουν παραμείνει τα πράγματα εκεί, ως είχαν. (Ξανά, ουφ).

Αυτάααα...

Πολ Σάτιρος (άντε και καλός στρατιώτης, Σβέικ!)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

12 Απριλίου 2010

Περιμένοντας τους Τρομοκράτες


Τώρα, δίχως τρομοκράτες, τι θα κάνουμε;
Από σκέτη βαρεμάρα θα πεθάνουμε!

Τους επιάσανε μια νύχτα στη φωλίτσα τους
και δεν πρόλαβαν να πάν’ ούτε για τσίτσα τους!

Οι ρεπόρτερ δεν θα βρίσκουν τι να γράφουνε,
θ’ αγοράσουνε πινέλα για να βάφουνε!

Ως κι οι φίλοι ρολογάδες λεν τα λόγια τους,
που πουλούσαν δέκα-δέκα τα ρολόγια τους!

Να τα βάζουνε στις βόμβες τα καλόπαιδα,
για να κάνουνε τα σπίτια μας οικόπεδα!

Δείτε κάτι φάτσες που ’χουν, είναι γκόμενοι,
άραγε, θα μοιάζουν έτσι κι οι επόμενοι;

Στίχοι: Ποιητής Φανφάρας

Αφιέρωση:

Πέρα από το χιούμορ - και μιλώντας πολύ σοβαρά τώρα - ο γράφων, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης, αισθάνεται την ανάγκη να αφιερώσει τούτο το μικρό ποιηματάκι σ' έναν άνθρωπο που δεν δίστασε να προκαλέσει ανοιχτά τους αυτοαποκαλούμενους τερορίστες και να τους ειρωνευτεί δημόσια. Στον μεγάλο μας Μίκη Θεοδωράκη με πολλή αγάπη, σεβασμό και απεριόριστο θαυμασμό! Γενναίε και ατρόμητε Μίκη, πιστεύω ότι βγάζω (και εκφράζω) και το δικό σου άχτι!

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

6 Απριλίου 2010

Η μεγάλη περιπέτεια του Λοβέρδου

loverdos-souvla


Απ’ τ’ αρνάκι παίρνεις κέρδος,
παίρνεις όμως και χασούρα,
έφαγε πολύ ο Λοβέρδος
και τον έπιασε καούρα.

Αχ, οι πόνοι τον σουβλίζουν,
από Κυριακής πρωίας
και γοργά τον διακομίζουν,
στο Νοσοκομείο Βεροίας.

Μα η λυχνία είναι καμένη,
του παλιού του τομογράφου
κι ο υπουργός βαριανασαίνει,
εις στην άκρη εκεί του τάφου.

Όλοι οι οδηγοί, οι άξιοι,
λείπουν απ’ τ’ ασθενοφόρα
και τον χώνουνε στ’ αμάξι
του διευθυντή, με φόρα.

Στο Νοσοκομείο Ναούσης,
ο διευθυντής τον τρέχει,
να τον δει ο Μπάρμπα-Μυτούσης,
που έχει τομογράφο, έχει.

Ύστερα, ξανά στη Βέροια
κι απ’ τη Βέροια στην Αθήνα,
οι ασθενείς στην περιφέρεια,
τήνε βγάζουν έχτρα-φίνα.

Τώρα τρέμω και φοβάμαι,
μην και βαρυστομαχιάσω,
Άγιε μου Αναστάση, κάμε,
στο Λοβέρδο να μη μοιάσω.

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η Πολιτική Σάτιρα στο F/B