Τα σίδερα της φυλακής,
είναι βαριά, πανάθεμά τα!
Μες στο κελί που κατοικείς,
σού ’ρχεται ο μπάτσος στα γεμάτα!
«Μπάτσε πώς ήτανε κι αυτό»;
«Πέρασα για να δω τι κάνεις»!
«Είμαι καλά, σ’ ευχαριστώ»!
«Μπα; Πότε λες για να πεθάνεις»;
Στημένη σού την έχουνε
κι όποιονε τους στραβοκοιτάξει,
ωσάν τ’ αγρίμια τρέχουνε
να τόνε βάλουνε στην τάξη!
Άκη μου, πώς να τα περνάς,
εκεί στα σίδερα τα μαύρα;
Μήνα διψάς; Μήνα πεινάς;
Μην είναι φασαρία και χάβρα;
Πότε θα πας στη βίλα σου,
για να καθίσεις στη βεράντα;
Να πίνεις την τεκίλα σου,
καθώς το συνηθούσες πάντα;
comments powered by Disqus
