Ads



26 Μαρτίου 2010

Έξυπνα tips


Η χώρα μας, ένας μεγάλος καμπινές,
που την εκμεταλλεύεται κάθε μπινές,
όμως υπάρχουν ορισμένα tips,
που θα μας βγάλουν απ’ τη μαύρη σήψ’.

Κάρτες να εκδώσουμε της Ουνισέφ,
δικές μας, με το Ο.Α.Κ.Α. και το Σ.Ε.Φ.
και τα λεφτά να κλείσουνε τις τρύπς,
πού μάς ανοίξαν οι γαλάζιοι V.I.P.s.

Οι ποιητές να επιστρατευτούν,
κι αθλητικά στιχάκια να σκεφτούν,
άλλα του βάζελου κι άλλα του γάβρου
κι άλλα του θέατρου της Επιδαύρου.

Ο Καραμανλής να κάνει μια εκπομπή
στο ράδιο – κι άμα πέσουν οι πομποί,
να μάς χαρίζει, μέχρις ότου
βγούμε απ’ την κρίση, το μισθό του!

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

25 Μαρτίου 2010

Παρέλαση

politiciansmarching


Σήμερα είν’ η παρέλαση,
έλα και συ, έλα και συ!
Ο Μητσοτάκης πάει μπροστά,
(πότε θα γίνει αυτός οστά;)
και πίσω του ο Καραμανλής
(μην τρως, γιατί τον προκαλείς)!
Αλογοσκούφηδες περνούν,
που ’χουνε σώμα δίχως νουν,
Προκόπηδες με νέα δόντια,
χέρι-χεράκι με την Κλώντια!
Σήμερα βγαίνουνε τα τανκ,
τρέχω κι εγώ στη Eurobank,
ψάχνω για χρήματα, μα δεν…
Γράφει ο λογαριασμός «μηδέν»!
Ω, τι χαρούμενος λαός,
μέσα στην άνοιξης το φως,
η Μέρκελ πάει στον Σαρκοζί
κι αυτός τής πιάνει το βυζί!

Χρόνια πολλά, λαέ!...

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

23 Μαρτίου 2010

Το Πάσχα του Γιωργάκη


Μέρες δύσκολες περνάμε κι ο Γιώργος με την Άντα πολύ βαριά το έχουν πάρει, σχετικά με το πώς θα περάσουν το Πάσχα. Διότι χρήματα μεν άφθονα διαθέτουν, πλην όμως δεν πρέπει να το δείξουν κιόλας. Ο κόσμος έσφιξε για τα καλά το ζωνάρι. Τελευταία μάλιστα, επικρατεί η άποψη, φέτος να μη σφαχτούν αρνιά και η χαρμόσυνη για τους χριστιανούς μέρα της Ανάστασης να κυλήσει σαν μια οποιαδήποτε άλλη μέρα…

«Τι θα κάνουμε εμείς, Άντα μου»; Ρωτάει συνέχεια από τώρα ο Γιώργος την αγαπημένη του σύζυγο.
«Μα, δε θα φάμε αρνί, Γιωργάκη μου»! Απαντάει εκείνη με φυσικότητα. Το στομάχι ωστόσο του λαοφίλητου ηγέτη μας, τούτο δεν μπορεί εύκολα να το δεχτεί.
«Άντα μου, να ψήσουμε κρυφά ένα μικρό αρνάκι; Μόνο οι δυο μας θα το φάμε και κανείς δε θα το μάθει»!
«Όχι, μην επιμένεις. Θα μυρίσει σε όλο το Καστρί και θα γίνει το έλα να δεις έξω από τη βίλα μας»!

Ο Γιώργος, βαθιά προβληματισμένος, τα βράδια αδυνατεί πλέον να κοιμηθεί. Στο ταβάνι βλέπει τους γύψους και μαίανδροι στο χορό τους τραβάνε το μάτι του. «Ωχ, το μάτι μου», φώναξε ξαφνικά μια νύχτα, απ’ τις πολλές της αγρύπνιας του. «Άντα μου, έχουμε ακόμη εκείνο το γεμάτο περίστροφο στο τραπέζι»;

«Τι σ’ έπιασε νυχτιάτικα»; Πετάχτηκε η Άντα κατατρομαγμένη.
«Θέλω το περίστροφο για να αυτοπυροβοληθώ».
«Τι λες μωρέ; Πυροβολημένος είσαι; Πέσε χάμω και κοιμήσου»!
«Μόνο αν μού υποσχεθείς ότι θα ψήσουμε αρνί», μουλάρωσε ο Γιώργος.
«Καλά, ας είναι! Αλλά στην πίσω αυλή! Και μην καλέσεις τη μάνα σου κακομοίρη, γιατί θα το μάθει ο Ομπάμα και μετά δε θα πιάνουν τα παρακάλια σου».
«Τα …πορτοκάλια μου»;
«Τα παρακάλια σου, κουφάδι! Βούλωστο τώρα κι άσε με να κοιμηθώ»…
Κι αμέσως η Άντα άρχισε ξανά το αισθησιακό της ροχαλητό, εκείνο που προ αμνημονεύτων χρόνων είχε ερωτευτεί, άβγαλτος ων, ο Γιωργάκης.

Την επόμενη μέρα του παραπάνω περιστατικού, η οποία τυχαίνει να είναι η χθεσινή μέρα (ελπίζουμε να σας μπερδέψαμε αρκετά ώστε να ζαλιστεί το μυαλό σας και να σάς αρέσει το ευθυμογράφημα), ο Γιώργος έδειχνε άλλος άνθρωπος. «Θα τού κάνω τα μούτρα αρνί», έλεγε και ξανάλεγε, καθώς το βράδυ υπήρχε η συζήτηση στη Βουλή. Και φυσικά εννοούσε τον Σαμαρά.

«Σσσστ, βλάκα», τού ψιθύριζε η Άντα. «Μη λες “αρνί” – “κρέας” να λες για να μη μας πάρουν χαμπάρι». Μα ο Γιώργος, εκεί! «Αρνί» ανέβαζε το κρέας, «αρνί» το κατέβαζε. Κατά το μεσημεράκι, πέρασε από το χασάπη της γειτονιάς του. «Γιώργο», τού φώναξε από μακριά ο χασάπης, «πόσα κιλά να είναι το αρνί που θα σού φυλάξω για το Πάσχα»;

«Κρέας να μού φυλάξεις, χασάπη μου! Κρέας», απάντησε ο Γιωργάκης και συνέχισε τη βόλτα του με το ποδήλατο (κάνοντας την πονηρή σκέψη να φέρει το αρνί του από τη Βουλγαρία, για να πληρώσει λιγότερο Φ.Π.Α.). Ο χασάπης σήκωσε τους ώμους του απορημένος. Πήγε να σταυροκοπηθεί, αλλά συγκρατήθηκε. Τέτοιες μέρες, οι χασάπηδες δεν έχουν το θεό τους. Όσο γουστάρουνε πουλάνε.

Λίγο πριν τη συνεδρίαση στη Βουλή, τηλεφώνησε η γκιόσα του Βερολίνου, για να τού ευχηθεί «καλό κουράγιο», ενόψει της δύσκολης πρωτολογίας, δευτερολογίας μα και τριτολογίας του. (Η τεταρτολογία ανήκει στην Άντα και πάντα γίνεται στο κρεβάτι). Τα γερμανικά, ως γνωστόν, έχουν δυο σχεδόν όμοιες λέξεις, που σημαίνουν η μια κρέας και η άλλη αρνί: Kalb και Lamm. Έλα όμως που ο Γιωργάκης ξέχασε ποια σημαίνει το κρέας και ποια το αρνί. Είπε λοιπόν:

«Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας, αγαπητή γκιόσα του Βερολίνου. Να δείτε που στην αποψινή συνεδρίαση θα κάνω τα μούτρα του Σαμαρά καλμπλάμ»!

«Μπράβο, μπράβο, Γιωργάους μου», απάντησε με τη χαρακτηριστική προφορά της η συμπαθέστατη ευρωπαία ηγέτις. «Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις. Κι εγώ, να ξέρεις, είμαι έτοιμη για χάρη σου να γίνω ακόμη και Σαρκομπρούνι».

Η ευγενική τηλεφωνική συνδιάλεξη τελείωσε και η Άντα που τυχαία περνούσε και άκουσε τα τελευταία λόγια, αναρωτήθηκε από μέσα της: «Καλά, με δουλεύει; Με την γκιόσα του Βερολίνου μιλούσε ή με την κλώσα των Παρισίων»; Και με αναμμένα όλα της τα γλομπάκια τσίριξε προς τον άντρα της: «Γιωργάκη, αρνάκι γιοκ για το Πάσχα. Να φας ιταλική γαλοπούλα και μόνος σου»!

Όθεν και ο Γιωργάκης στη συνέχεια αλέστηκε σε φετάκια του σνίτσελ από τον γυαλάκια της Ρηγίλλης. Καλή μας όρεξη…

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

21 Μαρτίου 2010

Ω, της Εκκλησίας



Ω! Της Εκκλησίας ο αστείρευτος πλούτος,
πόσο μεγάλος, για δες, είναι τούτος!
Δε θέλουνε φόρους και, πρώτα και κύρια,
θα πάν’ σε διεθνή δικαστήρια!

Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας σταυροκοπιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!

Ιερώνυμέ μου, τα φαρδιά βάλε ράσα,
να κρύψεις τα δισ., στη μαύρη τους φάσα!
Να ψάχνουν ματαίως δεκάδες εφόροι,
για να σού τα βρουν με το ζόρι!

Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας ’ξομολογιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!

Χτυπούν οι καμπάνες! Υπέρτατος ήχος…
Πιστών τιμαλφή εισρέουν ησύχως!
Και ποιος τα δίνει και ποιος θα τα πάρει,
σαν μπούνε βαθιά στο παγκάρι;

Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας μεταλαβιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!

Ω! Των ουρανών ανυπέρβλητον ύψος,
ιερέων εκμαγείο, κατάγματος γύψος!
Κοιτάζουν ψηλά, που δε βλέπουν εδώ να,
του περιούσιου λαού, τον αγώνα!

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

20 Μαρτίου 2010

Στουμπάνε, πώς δεν στουμπάνε;

dekarika


Στην Ευρώπη τιμιότης,
στην Ελλάδα φόροι, φόροι,
με διαδηλωτές εν πρώτοις,
γέμισαν οι λεωφόροι!

Παρακάτω θάρθει πείνα,
παραπέρα θάρθει πτώση
και θα μείνουν στην Αθήνα,
άνεργοι και οι τριακόσοι!

Μα, ταμείου φιλοστόργου,
δεν θ’ ανοίξουν τα σεντούκια
κι οι προσπάθειες του Γιώργου,
θάν’ σαν το νερό στα λούκια!

Στο Νομισματοκοπείο,
φραγκοδίφραγκα στουμπάνε,
είναι γκρίζο το τοπίο
και στο διάολο να πάνε!

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

19 Μαρτίου 2010

Η απάντησή μας στο Focus ή μήπως...


Πού χάθηκε το τρίτο μας,
που 'ν' κάτω από τ' αφάλι;
Σε τούτο 'δώ το άγαλμα,
το ψάχνεις με το κυάλι!

Στο φάγαν οι ανασκαφές,
ω, Ερμή του Πραξιτέλη
ή μήπως έφταιξε το καφές,
που η γκόμενα δεν θέλει;

Τώρα γελούν οι Focιανοί
και μας περιγελάνε,
πολύ μας απασχόλησαν,
αντί χεσμένοι να 'ναι!

Όλη αυτή η (και διαδικτυακή) παραφιλολογία σχετικά με τους Γερμανούς, πρέπει να σταματήσει επιτέλους. Διότι έχει τα χαρακτηριστικά ντόμινο και θ' αρχίσουμε εμείς να μιλάμε για κατοχές και τέτοια, κι αυτοί για καθαρότητα της φυλής μας και τέτοια. Αχ, Φαλμεράιερ, δεν ενέπνευσες μόνο τον Χίτλερ. Το φάντασμά σου ίπταται, και θα ίπταται όσον καιρό θα υπάρχουν ανόητοι στη γη.

Πολιτική Σάτιρα!

Υ.Γ.: Τη φωτογραφία τη βρήκε και μάς την έστειλε ο καλός μας φίλος, συγγραφέας κ. Νίκος Μπατσικανής.
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

15 Μαρτίου 2010

Ντόρα, Σουφλιάς και Καραμανλής, φτιάχνουν νέο κόμμα

dora-to-dora


Σκέφτονται να φτιάξουν κόμμα,
Ντόρα, Κώστας και Σουφλιάς,
διότι πέσανε σε κώμα,
τώρα που ’ν’ ο Σαμαράς.

Φώναξαν τους Βουλγαράκη,
Γιακουμάτο και Ριρή
και τον φίλο Προκοπάκη,
μήπως δούνε προκοπή.

«Δεύτερη ευκαιρία», θα πούνε
το νέο κόμμα, μάθαμε
κι έχει κι ένα σλόγκαν που ’ναι,
«πάθαμε και μάθαμε».

Ήδη, τον Εφραίμ καλέσαν,
για να κάνουν αγιασμό
και τα blogs που τούς αρέσαν,
άφθονα στον αριθμό.

Η Έλλη πρώτη, κατά κράτος,
με τουαλέτα και μπιζού,
δεύτερος ο Ευαγγελάτος,
τρίτος, Makis and the Zoo.

Μεταξύ των ακαλέστων,
θα ’μαι, φίλοι μου, κι εγώ,
να βροντοφωνάξω: «Χέσ’ τον»,
τον Καραμανλή σαν δω.

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

12 Μαρτίου 2010

Χρηματιστήριο, ολέ!

money-blossoms


Στη Σοφοκλέους,
οδό του κλέους,
οδό του γρήγορου του πλουτισμού,
γέρους και νέους,
δειλούς, γενναίους,
θα δεις να παίζουνε μέχρι σκασμού.

Χρηματιστήριο, σού ’ρχομαι πάλι,
μ’ έκανες κύριο, μα και ρεμάλι.

Λόγο στο λόγο,
πέφτω στον τζόγο,
γιατί μάς τ’ άρπαξαν οι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
κι αν θέλεις, πες μου,
τις μετοχές μου,
πού να τις βάλω για να βγάλουν τόκ’.

Χρηματιστήριο, μόνη μου ελπίδα,
πήχτρα το κτήριο στην κατσαρίδα.

Στην Εφορία,
κάποια κυρία,
προχτές κλαιγότανε για τους μισθούς,
μα εγώ στην κρίση,
βρήκα τη λύση
και ιδού, τα πλούτη μου βγάζουν ανθούς.

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

10 Μαρτίου 2010

Ω, Μπάμα!


Ο Γιώργος είδε τον Ομπάμα,
χαράς στο πράμα, χαράς στο πράμα!
Μαζί μιλήσανε κι αντάμα,
για τη ρεκλάμα, για τη ρεκλάμα!

«Downtown Greece, ζείτε ένα δράμα»,
τού ’πε ο Ομπάμα, τού ’πε ο Ομπάμα!
Κι ο Γιώργος άρχισε το κλάμα,
φίλε μου δράμα, φίλε μου δράμα!

«Oh my μάμα, oh my μάμα,
δεν έχει η γούνα σου ούτε ράμμα!
Δεν έχει μήτε φόδρα κι άμα
βρέχει, χιονίζει, κρυώνεις μάμα»!

«Μην κλαις μωρέ, κάνε ένα τάμα,
στον Δαλάι Λάμα, στον Δαλάι Λάμα»!
Τον παρηγόρησε ο Ομπάμα,
αλλού το dream κι αλλού το θάμα!

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

9 Μαρτίου 2010

Αμερικανιές!


Στο Βερολίνο και στο Παρίσι,
ήταν σφιγμένος και σοβαρός,
δυσκολευόταν και να μιλήσει,
μα δες πώς άλλαξε, στην Κλίντον μπρος.

Μια λογοδιάρροια τον έχει πιάσει
κι ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά
κι ενώ περίμενες να μας ντροπιάσει,
παίζει τη Χίλαρι, με μια ματιά.

Ο Μπιλ στο σπίτι, πλένει τα πιάτα
κι η γυναικούλα του μεγαλουργεί,
βλέπει το Γιώργο μας με τη γραβάτα
και για όλους νοιάζεται, σ’ όλη τη γη.

Λένε για Ταλιμπάν, λένε για Νάτο,
για τις παγκόσμιες καταστροφές,
έχουνε το μυαλό λίγο φευγάτο,
μ’ αυτό είναι σύνηθες στις επαφές.

Πολ Σάτιρος (oh, yeah!)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

7 Μαρτίου 2010

Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος


Ρεζίλεψαν τη χώρα μας οι άτολμοι και δειλοί,
πολιτικοί που μοιάζουνε μάλλον με Γούντι Άλεν,
ενώ θα προτιμούσαμε να μοιάζουν στον Μπρους Λι
και να χτυπάνε τη γροθιά στην τάβλα, στο φινάλε.

Τους θέλαμε καμπόηδες από το Φαρ Ουέστ
πιο λαμπερούς απ’ τον Ντελόν και την Ορνέλα Μούτι
κι όχι στην Άνγκελα μπροστά να γίνονται σαν χέστ…
και στο Παρίσι να φιλούν του Νικολά το μπούτι.

Ποιος ο κακός, ποιος ο άσχημος, φωνάζω και γελώ,
καθώς ακούω soundtracks και χαίρεται η ψυχή μου,
γιατί έχουμε πρωθυπουργό που μοιάζει στον Σαρλώ,
γιατί μας φτωχοποίησαν, αλί και τρισαλί μου.

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

5 Μαρτίου 2010

Η Τζούλια μίλησε σαν σταρ


Η Τζούλια μίλησε σαν σταρ,
σε τρομερό κανάλι,
με τον Αιμίλιο Παπάρ,
που τον διαφθείρουν άλλοι!

Την ρώτησε ο Αιμίλιος,
αν το ευχαριστήθη
και κείνη τότε, ως ήλιος,
τού πρόταξε τα στήθη!

Κρίμα που η τηλεξέραση,
σε κείνο το κανάλι,
παρά της σταρ την πέραση,
στον πάτο πήγε πάλι!

Καημένε, Αιμίλιε Παπάρ,
στο γενικό το χάλι,
σε βάζουν live μες στα μπαρ,
και παίζουν το μπουκάλι!

Φυσικά, δεν εννοούμε τον αγαπητό Αιμίλιο Λιάτσο του Σταρ. Το λέμε και το τονίζουμε αυτό. Μη γίνει καμιά παρεξήγηση, δηλαδή. Ούτε και με το όνομα Τζούλια υποδηλώνουμε καμιά γνωστή. Η υψηλή ποίηση, κυρίες και κύριοι, πρέπει να είναι ελεύθερη να εκφράζεται και να εμπνέεται. Δεν έχει να κάνει με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα.

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

3 Μαρτίου 2010

Τις τρύπες έχουμε κλειστές

oliren


Τις τρύπες έχουμε κλειστές,
να μη μας τύχει Focus,
εμείς δεν είμαστε ληστές,
πληρώνουμε τους τόκους!

Αμέ, πώς;

Στων κερδοσκόπων το πουλαίν,
στων Ευρωπαίων τον άγιο,
τον λατρευτό μας Όλι Ρεν,
λέμε, «καλό κουράγιο».

Καλό κουράγιο, Όλι!...

Στην άλλη Μέρκελ που θα πας,
κοίτα μη γίνεις χέστης,
μη γίνεις φέτες και κιμάς
ή ρέγκα Βουδαπέστης!

Κυρίως, μη γίνεις λαχανάκια Βρυξελών…

Το τρίτο μας, το πιο μακρύ,
μάς το ’κοψαν εντέλει,
ψάχνει ματαίως να το βρει,
η Λιάνα η Κανέλλη.

Πού ’ν’ το; Πού ’ν’ το, καλέ;

Διασχίζεις τον Ατλαντικό,
πηγαίνεις στον Ομπάμα,
να σε κεράσουνε κοκό
και να τούς δώσεις πράμα!

Ούτε να το διανοείσαι, κακομοίρη. Θα σε κρεμάσουμε!...

Πολ Σάτιρος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

2 Μαρτίου 2010

Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, κ. Γιώργο Παπανδρέου

Φίλε, κ. Πρωθυπουργέ,

Επικοινωνώ ξανά μαζί σας, επειδή υπάρχει ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ. Παρακαλώ, σκύψτε σ' αυτό το μήνυμά μου και μην το αφήσετε να σβήσει από την σκέψη σας...

Ο κ. Όλι Ρεν, είναι ο τελευταίος σκληρός μοχλός πίεσης. Ο κ. Όλι Ρεν, έπαιξε το τελευταίο σκληρό χαρτί των Ευρωπαίων - εκείνων των Ευρωπαίων που εκλαμβάνουν την Ευρωπαϊκή μας Ένωση ως "το μεγάλο οικονομικό ψάρι τρώει το μικρό". Εκείνων των Ευρωπαίων που έχουν μια εντελώς λάθος θεώρηση των ενωτικών θεμάτων και πιστεύουν πως ό,τι δεν κατάφεραν (στην Κατοχή και άλλα τοιαύτα) δια των όπλων, θα το καταφέρουν δια της οικονομίας. Εκείνοι οι κύκλοι (οι προκάτοχοί τους και αυτοί) έπαιξαν εξαιρετικά το παιχνίδι του ολοένα και αυξανόμενου δανεισμού της χώρας μας... Έλεγαν μέσα τους: "Πάρτε έλληνες εκατομμύρια, και τα παιδιά μου θα έχουν λαμβάνειν από εσάς" και τρίβανε με ικανοποίηση τις κοιλάρες τους...

Αυτοί οι Ευρωπαίοι που επιδιώκουν την οικονομική κατοχή της χώρας μας, πρέπει να χτυπηθούν στο ξεκίνημά τους!... Μην παρουσιάζεστε υποχωρητικός.

Ο κ. Όλι Ρεν, έπαιξε το τελευταίο χαρτί αυτών των υποκειμένων. Η συνέχεια θα δικαιώσει την πολιτική σας. Ήδη, στην Ουάσιγκτον επεξεργάζονται τα νέα τους σχέδια. Απώτατος στόχος των αμερικανικών σχεδίων είναι να χτυπηθεί το ευρώ. Αν καταφέρουν να χτυπήσουν το ευρώ, είναι ικανοί να πατήσουν Ματσεντόνες, Τούρκους και να φέρουν όλες τις εθνικές μας υποθέσεις εκεί που εμείς θέλουμε. ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ να δεχτούμε...

Διότι μετά, έρχεται η δική μας κατάρρευση. Αν καταφέρουν να χτυπήσουν το ευρώ, τα παιδιά μας δεν έχουν κανένα μέλλον. Η μόνη μας ελπίδα είναι να ενωθεί η Ευρώπη. Και να ενωθεί σωστά και ισχυρά... Αλλιώς, θα είμαστε έρμαιο των Αμερικανών, οι Ευρωπαίοι θα μας έχουν απόπαιδο, και κάποια στιγμή οι Αμερικανοί θα μας παραδώσουν βορά στους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα είναι θυμωμένοι και με το δίκιο τους...

Αν ο πατέρας σας έβλεπε τόσο μακριά, ποτέ δεν θα δανειζόταν η χώρα μας. Έκανε που έκανε τις δύο φανερές υποτιμήσεις της δραχμής... Έχασε τη μοναδική ευκαιρία που είχαμε ως κράτος, να ανεξαρτητοποιηθούμε οικονομικά από κάθε ξένη δύναμη. Γελάστηκε, χάριν της καλής ζωής, που πάντα ήθελε... ΕΣΕΙΣ ΚΛΗΘΗΚΑΤΕ να διορθώσετε τα πράγματα. Και με όλη τη δύναμή μου φωνάζω προς εσάς:

ΜΗ ΒΙΑΣΤΕΙΤΕ. Μη βιαστείτε, κύριε Πρωθυπουργέ και Φίλε όλων μας, και μην πείτε το εύκολο "ναι" στον κ. Όλι Ρεν. Θα κλείσει το μάτι στους κακούς Ευρωπαίους, λέγοντάς τους: "Είδατε; Τους κάνω όπως θέλω"... Περιμένετε, κύριε Πρωθυπουργέ, να γυρίσετε από το ταξίδι στην Ουάσιγκτον και τότε θα αποφασίσετε ήρεμα και σωστά. Έχοντας παίξει θεμιτά με τα νεύρα των κακώς νοούμενων Ευρωπαίων εταίρων μας. Συμβάλλοντας αποφασιστικά στη σωστή ενοποίηση των τόσο πολύ ταλαιπωρημένων κρατών της Γηραιάς Ηπείρου.

(Το παραπάνω κείμενο θα το αναρτήσω και στα ιστολόγιά μου: http://enathinais.blogspot.com και http://politikisatira.blogspot.com).

Ευχαριστώ που με ακούσατε,

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η Πολιτική Σάτιρα στο F/B