Ω! Της Εκκλησίας ο αστείρευτος πλούτος,
πόσο μεγάλος, για δες, είναι τούτος!
Δε θέλουνε φόρους και, πρώτα και κύρια,
θα πάν’ σε διεθνή δικαστήρια!
Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας σταυροκοπιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!
Ιερώνυμέ μου, τα φαρδιά βάλε ράσα,
να κρύψεις τα δισ., στη μαύρη τους φάσα!
Να ψάχνουν ματαίως δεκάδες εφόροι,
για να σού τα βρουν με το ζόρι!
Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας ’ξομολογιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!
Χτυπούν οι καμπάνες! Υπέρτατος ήχος…
Πιστών τιμαλφή εισρέουν ησύχως!
Και ποιος τα δίνει και ποιος θα τα πάρει,
σαν μπούνε βαθιά στο παγκάρι;
Αλληλούια, αλληλούια, όλοι μας μεταλαβιόμαστε.
Αλληλούια, αλληλούια, άλλους …ύμνους ν’ αγαπιόμαστε!
Ω! Των ουρανών ανυπέρβλητον ύψος,
ιερέων εκμαγείο, κατάγματος γύψος!
Κοιτάζουν ψηλά, που δε βλέπουν εδώ να,
του περιούσιου λαού, τον αγώνα!
comments powered by Disqus
