«Τα ψηλά τα σκαλοπάτια,
όσοι τ’ ανεβήκανε,
βρήκαν πλούτη και παλάτια,
μα καρδιά, δε βρήκανε»…
Έτσι λέει το παλιό εκείνο τραγούδι, αλλά εμείς θα μείνουμε στον στίχο «πλούτη και παλάτια». Χ@στήκαμε για την καρδιά! Άσε που μπορεί να μη σού τύχει ούτε καρδιά, και στην άλλη περίπτωση!
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που σήμερα, σύσσωμο το ιστολόγιό μας (όλοι μαζί, συνεργάτες και φίλοι) φορτωθήκαμε σ’ ένα φορτηγό, «φορτωθήκαμε» και στον οδηγό του φορτηγού, αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτόνε, και με κέφι και χαρά ταξιδεύουμε, ω-λα-ρά, για την Τρίπολη! Εκεί, μας περιμένει η όμορφη κόρη του τοπικού αρχιτσέλιγκα, του Μήτρου με τ’ όνομα! Ο Μήτρος έχει καθαρό το κούτελό του στην αγορά και θέλει να παντρέψει – τι να παντρέψει δηλαδή; Να καλοπαντρέψει – την κοράκλα του, την Αγλαΐα!...
Θα δούμε την Αγλαΐα, λοιπόν, θα δούμε και τον γούκο της (στοίβα με τα υφαντά και τις κουβέρτες), θα δούμε τα προικιά και τ’ αντιπροίκια της και, κατόπιν, θ’ αποφασίσουμε για την τύχη του αφεντικού μας, ο οποίος, ως πρόβατο επί σφαγή, σκαρφάλωσε στο φορτηγό τελευταίος· και με μισή καρδιά…
Τον παρηγορήσαμε, ωστόσο, λέγοντάς του πως άμα δεν τού αρέσει η Αγλαΐα, μπορεί να τού δώσουμε την κόρη του Τατούλη, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θα μας υποδεχτεί στην είσοδο της αρκαδικής πρωτεύουσας μετά βαΐων και κλάδων! Αγαπάει, άλλωστε, τόσο πολύ τον αδερφικό μας φίλο, τον Γιάννη τον Παπαγιάννη, ώστε σε εμάς θα περιποιήσει τις μεγαλύτερες τιμές του. Να τού φάμε και την κόρη, θα είναι σούπερ επιτυχία, εδώ που τα λέμε!...
Υπομονή, φίλες και φίλοι… Ξέρουμε πως θα σάς λείψουμε! Ξέρουμε πως δε θ’ αντέξετε χωρίς εμάς!... Όμως, υποσχόμαστε πλούσιο ρεπορτάζ (και φωτορεπορτάζ) αμέσως μόλις επιστρέψουμε. Συνεπώς, τα ραδιοφωνάκια κολλημένα εδώ, στο «Πολιτική Σάτιρα!». Μη φύγει κανείς, θα πάρουμε απουσίες!
Αλήθεια, ποιος το λέει αυτό; Καλημέρα, καλημέρα!... Σε όλες και σε όλους, χε, χε...
comments powered by Disqus
