Το ποίημα τώρα... (Πάρτε το σοβαρό σας):
Με την τσίμπλαν εις το μάτι,
νάτην η Ντορούλα, νάτη!
Στην αίθουσα της Γερουσίας,
για μια συζήτηση ουσίας!
Ο Σαμαράς στο βήμα πάνω,
και ο Τραγάκης παραπάνω!
Σαν ταβερνιάρης, ο Τραγάκης
και πουθενά ο Μητσοτάκης!
Στα πίσω τα καθίσματα,
ω, ω, ω,
στα πίσω τα καθίσματα,
με νάζια και με πείσματα,
παχύς-παχύς, καλοθρεμμένος,
από των ευγενών το γένος,
ο Κώστας, ο Καραμανλής,
το ανιψίδι της ντροπής!
Η συνεδρίαση αρχίζει
και η Ντορούλα μας, αφρίζει!
Αφρίζει, μα δε βγάζει αφρό,
γιατί φοβάται το φακό!
Ωστόσο, οι δημοσιογράφοι,
τής βάζουν κάμερα που γράφει!
Γράφει κάθε γκριμάτσα της
κι όλα τα πλίτσι-πλάτσα της!
Το σκάφος της εβούλιαξε,
ω, ω, ω,
και η καρδιά της μούλιαξε!
Πολ Σάτιρος