Είδα τον Πάγκαλο μια μέρα,
βαρύ, σαν τανκ χωρίς ερπύστριες,
κανείς δεν τού ’πε «καλημέρα»,
τον σνόμπαραν κι οι καθαρίστριες!
Όπου πατούσε τρίζαν όλα,
– πού και να χόρευε συρτάκι! –
η μεγαλύτερη μπριζόλα,
είναι γι’ αυτόν σαν κεφτεδάκι!
Τον είδα μες στο πανδαιμόνιο,
κάποιος τού πέταξε γιαούρτι,
έβαλε ασπίδα το Μνημόνιο,
που το φυλά για τυφλοσούρτη!
Πολύ βρε Πάγκαλε μας βρίζεις,
μας κάνεις ρόμπα στη Ευρώπη,
στις τηλεοράσεις τριγυρίζεις
και λες, «ο κόσμος τρώει σαν τόπι»!
Ενώ βεβαίως ο κόσμος σβήνει,
κάποιος πεινά και δεν το λέει,
κάποιος το μαγαζί του κλείνει,
κάποιος ζει απ’ τ’ αλλουνού τα ελέη!
(Ξυπνήσαμε κι εμείς! Εμ, βλέπετε, τ’ αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη!...).
comments powered by Disqus
