18 Ιουλίου 2011
Σαν ξημερώνει Κυριακή (πολιτικόν άσμα)
Οι μπάτσοι, τρέχα-γύρευε, ψάχνουν τον Ψωμιάδη
κι εγώ νηστεύω το ψωμί, τ’ αλεύρι και το λάδι!
Οι πάντες εγκατέλειψαν Αθήνα, Σαλονίκη,
μ’ απλήρωτους τους φόρους τους, το ρεύμα και το νοίκι!
Κακός χαμός στην αμμουδιά, να ξεφωνίζουν μάνες,
μπαμπάδες να λοξοκοιτούν Ρωσίδες και Ρουμάνες!
Παιδιά να τρώνε παγωτό και να ζητούνε κι άλλο,
«παιδί μου, τι ’ν’ αυτά που λες; Μού πάτησες τον κάλο»!
Σαν ξημερώνει Κυριακή, παίρνω το μπανιερό μου
και μπαίνω στην μπανιέρα μου να ζήσω τ’ όνειρό μου!
Ύστερα στο μπαλκόνι μου κάνω ηλιοθεραπεία,
τ’ απέναντι τα κτήρια, μού φαίνονται τοπία!
Του Παπανδρέου, εικόνισμα τού ’στησα στο σαλόνι,
να ρίχνουνε γονυπετείς, τον οβολό οι γειτόνοι!
Να προσκυνούν τον Άρχοντα και να παρακαλούνε:
«Οι Γερμανοί ξανάρχονται, κάνε να μη μας βρούνε»!...
comments powered by Disqus