Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Αυτές οι καρέκλες έχουνε μέλι τελικά… Δεν ξεκολλάνε οι κώλοι τους! Και μην νομίσετε πως θα μιλήσουμε για τον Μουμπάρακ, τον Καντάφι, τον Άσσαντ και τους λοιπούς Αραβάδες. Θα μιλήσουμε για τους ντόπιους εξουσιαστές, τους έχοντες αλλά και τους μη έχοντες την …δεδηλωμένη!
Του Παπανδρέου, δυο χρόνια τού ήταν αρκετά, για να φέρει σε κατάρρευση ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Κι όταν ολοκλήρωσε πια το έργο του, όταν όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας εξωθούνται στην ανεργία, στην ανέχεια, όταν κλείνουν τα μαγαζιά τους, όταν οι συνταξιούχοι βλέπουν το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξής τους να κάνει φτερά, όταν ακόμη και των μικροσυνταξιούχων οι πενιχρές αποδοχές περικόπτονται, όταν τα επιδόματα (π.χ. ενοικίου) εξαφανίζονται ως δια μαγείας και κανένας δεν μιλάει γι’ αυτά, ω όταν ο Παπανδρέου τα έκανε όλα αυτά, βρήκε στο τέλος τον πλέον εύσχημο τρόπο για να την κάνει «με ελαφρά πηδηματάκια», όπως θα έλεγε και η Ανίτα στο κανάλι το Άλτερ που κλείνει μάλλον…
Έλα όμως που δεν έφευγε νωρίτερα ο Παπανδρέου… Παρόλη την κατάντια στην οποία έφερε τον λαό… Τα αλλεπάλληλα λάθη του… Ο άνθρωπος ήταν πολύ γκα-γκα. Ο πιο ανίκανος μιας δυναστείας ανικάνων… Της δυναστείας των Παπανδρεϊδών: Του Γεωργίου, του Ανδρέα, του Γιωργάκη και των αυλικών αυτών. Αμ, η Μιμή; Ποιος ξεχνά τη Δήμητρα Λιάνη; Που νεκρούφη τον ανέβαζε τον Ανδρέα πάνω στα προεκλογικά μπαλκόνια. Μιλούσε και μαύριζε το στόμα του! Ήθελε, βλέπετε, να έχει άντρα πρωθυπουργό. Εκείνος κι αν κυβερνούσε ή μάλλον οι γιατροί του! Χα, χα, οι γιατροί του μας κυβερνούσαν τότε…
Δε βαριέσαι, Θεός σχωρέσ’ τον…
Αφήστε και τον μυταρά τον Γεώργιο Παπανδρέου (τον γέρο)· τι να πει κανείς για δαύτονε. Πάντως, από τους τρεις ήταν ο καλύτερος. Μεσαίος σε ικανότητα ο Ανδρέας, ενώ ο Γιωργάκης έγινε η κατάρα του τόπου μας… Διάλυσε τους ανθρώπους, οδήγησε στην αυτοκτονία στρατιές Ελλήνων, άνοιξε διάπλατα τις πόρτες μας να μπαίνει και ν’ αλέθει η Τρόικα, να σουλατσάρουν στους δρόμους μας οι Σουλτς, οι Ράιχ-εν-μπαχ και λοιποί Ούννοι και Οστρογότθοι… Και έχουν συλλάβει την 17η Νοέμβρη, για την τύχη μας… (Τρόπος του λέγειν, δηλαδή, για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας… Η 17η Νοέμβρη καλώς συνελήφθη… Πώς θα μπορούσε μια κοινωνία ποντικιών να συμβιώνει με μια κλίκα γάτες; Μπορείς να δασκαλέψεις τις γάτες να μη φάνε και σένα; Αν μπορούσαμε να δασκαλέψουμε την 17η Νοέμβρη για το ποιους στόχους θα χτυπά, τότε το συζητάμε. Αλλά, προς μεγάλη τους αισχύνη, επρόκειτο για στυγνούς εγκληματίες κι όχι για επαναστάτες. Και επαναλαμβάνουμε, καλώς σαπίζουν).
Έπεσε, λοιπόν, η δυναστεία των Παπανδρεϊδών – να πάνε στον αγύριστο και να μη γυρίσουν! Και ήρθε ο Παπαδήμος, ο σιγανοπαπαδιάς! «Σας ευχαριστώ για την τιμή», «σας ευχαριστώ»… Χαμογελάκι, γυαλάκι, χαμηλοί τόνοι, λίγα και μελετημένα λόγια, να οι δημοσκοπήσεις κάτι ογδοντάρια που τού δίνουνε: 80% αποδοχή, 75% αποδοχή και πάει λέγοντας… Ο κόσμος είχε απηυδήσει και νομίζει ότι ανάσανε. Μα, οι συντάξεις περικόπτονται κι άλλο! Οι μισθοί μειώνονται κι άλλο! Η εργασιακή εφεδρεία άρχισε ήδη να εφαρμόζεται! Η Δ.Ε.Η. δίνει παράταση για την αποπληρωμή του «χαρατσιού» για τα ακίνητα, αλλά δεν κάνει πίσω! Οι απεργίες ετοιμάζονται να ξαναρχίσουν. Οι «Αγανακτισμένοι» να ξαναβγούν στις πλατείες. Τι θα κάνει ο Παπαδήμος;
Καταρχάς, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Η εντολή που τού δόθηκε με την ανάληψη των καθηκόντων του είναι σαφής: «Να εφαρμόσει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι (βλέπε Αγγέλα Μέρκελ και ολίγον Σαρκοζί) την εκταμίευση της έκτης δόσης του δανείου»… Δηλαδή, δεν μπορεί επ’ ουδενί να επαναφέρει την Ελλάδα στη δραχμή. Δεν τού έχει ανατεθεί κάτι τέτοιο κι αν επιχειρήσει να το κάνει, δεν θα αποσύρει μόνο η Νέα Δημοκρατία την στήριξή της στην κυβέρνησή του, αλλά και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για τον Καρατζαφέρη, δεν παίρνουμε όρκο… Τούτο το γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι. Γνωρίζουν ότι ο Παπαδήμος δεν έχει καν τη δυνατότητα να μπλοφάρει ότι θα επιστρέψει την Ελλάδα στη δραχμή, πράγμα που τού αφαιρεί σημαντικά βέλη από τη διαπραγματευτική του φαρέτρα…
Και τώρα, το σπουδαιότερο: Έχει παιχτεί ένα ανομολόγητο και ίσως όχι τυχαίο παιχνίδι σε βάρος του Αντώνη Σαμαρά. (Ο Αντώνης Σαμαράς πέταξε τις μάσκες και αποδεικνύεται ότι είναι μέγας σφετεριστής της εξουσίας, πράγμα ύποπτο και παράξενο. Γιατί άραγε να θέλει τόσο πολύ να κυβερνήσει μια εν τέλει χρεωκοπημένη χώρα; Μήπως υπάρχει μέλι; Μήπως είναι μια ακόμα πολιτική διαστροφή; Γιατί κάνει έτσι; Γιατί λυσσάει κυριολεκτικά;)… Ωστόσο, τού παίξανε παιχνίδι, χε, χε! Δεν παίζονται οι άνθρωποι κι αν το έκαναν επίτηδες, υποκλινόμαστε στη μεγαλοφυΐα τους! Τι μηχανορραφίες επί Όθωνα και Αμαλίας; Ωχριούν μπροστά στο σήμερα. Το παιχνίδι-θηλιά στο λαιμό του Αντώνη, έχει ως εξής:
Ο Σαμαράς γνώριζε πριν λίγες μέρες ότι, εάν γίνονταν Εκλογές, θα τις κέρδιζε με άνετη πλειοψηφία. Μα και οι άλλοι το γνώριζαν… (Οι δημοσκοπήσεις, στις μέρες μας, κάνουν καλά τη δουλειά τους). Έτσι, οι άλλοι προτίμησαν να «αποσύρουν» το καμένο χαρτί τους, που ακούει στο όνομα Παπανδρέου. Και να εγκαταστήσουν μια κυβέρνηση μαριονέτα των Ευρωπαίων – την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ο Σαμαράς ζήτησε να έχει ημερομηνία λήξεως τούτη η κυβέρνηση (ληγμένα θα φάμε, μην αμφιβάλλετε) και οι «άλλοι», τα υπόλοιπα δηλαδή κόμματα που στηρίζουν το όλο εγχείρημα, δέχτηκαν αυτή την ημερομηνία λήξεως…
Όλα έγιναν όπως πρέπει, ο φουριόζος Δήμας κατέλαβε πόστο, ο απρόβλεπτος Αβραμόπουλος κατέλαβε κι αυτός πόστο, έχοντας όμως πρώτα παραιτηθεί του βουλευτικού του αξιώματος (ο δεύτερος). Όλα ωραία και καλά. Και οι «άλλοι», άρχισαν μανιωδώς να αναζητούν τρόπο τώρα, να επιμηκύνουν την διάρκεια της κυβέρνησης μαριονέτας, διότι βλέπουν ότι όσο περνά ο καιρός, οι δημοσκοπήσεις αλλάζουν! Και τους συμφέρει να αλλάζουν! Σαν κερασάκι στην τούρτα, κρατάνε τον ’ξοφλημένο Παπανδρέου στη θέση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν τον φοβούνται πια… Δεν θα τούς είναι εμπόδιο στη διαδοχή. Ένα που υπάρχει και ένα μη… Πολιτικό πτώμα γαρ, πολιτικό κουφάρι…
Σαν κάτι διαστημόπλοια που ξέμειναν στον Άρη… Κι οι αστροναύτες πέθαναν χωρίς νερό και ψάρι (κάνουμε και ομοιοκαταληξία εδώ)…
Και λένε τώρα στον Σαμαρά: «Θα υπογράψεις την υποτέλεια»; Και απαντά ο Σαμαράς: «Όχι, δεν υπογράφω». Και διαμηνύουν πλέον προς όλους τους αποδέκτες (μεταξύ των οποίων και ο λαός) ότι: «Αν δεν υπογράψει ο Σαμαράς, ο χρόνος λήξεως της παρούσας μεταβατικής κυβέρνησης θα παραταθεί»… Και ιδού η θηλιά στον λαιμό του Αντώνη!... Το δίλλημα!... Διότι, αν αποσύρει την στήριξή του στην μεταβατική κυβέρνηση, θα κατηγορηθεί για προδότης, από τους αντιπάλους του. Αν δεν την αποσύρει, θα πρέπει να υπογράψει υποτέλεια, πράγμα που τον φέρνει πλέον σε προεκλογική δεινή θέση και τον εξισώνει με τον προκάτοχό του, τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος τα ίδια έλεγε, τα ίδια έκανε. Συν δε τοις άλλοις, ανασταίνεται σε μια τέτοια περίπτωση και το πολιτικό κουφάρι του Γιώργου. Και βάζει μπροστά τις μηχανές του και φεύγει από τον Άρη, ήτοι την παρακμή και λήθη…
Αν, τέλος, ο Σαμαράς δεν υπογράψει, θα κατηγορηθεί ξανά ως προδότης… Πάπαλα, λοιπόν, ο Αντωνάκης! Καπούτ, που θα ’λεγαν και στο Βερολίνο…
Κι ο λαός; Ο δύστυχής λαός; Έχετε προσέξει ότι όλοι οι αρθρογράφοι σήμερα, όταν γράφουν τα άρθρα τους τα τελειώνουν κάπου εδώ; Πολλοί – οι περισσότεροι από δαύτους – τείνουν να αγνοούν τον λαό, που πεινάει, πονάει, εξευτελίζεται, τρέμει την επερχόμενη φτώχια, αρρωσταίνει, αυτοκτονεί… Ή, κι όταν δεν τον αγνοούν (βλέπε Τράγκας), κάνουν «κωλοτούμπες» και μια τα λένε έτσι, μια τα λένε αλλιώς; Ο Τράγκας τούτο το πρωινό, στον Ρίαλ Εφ-Εμ, άρχισε πάλι να μιλάει για κατοχή, για Γερμανούς που ξανάρχονται και άλλα τέτοια ωραία, πολύ πατριωτικά… Όμως, τα έκανε γαργάρα όλα αυτά μόλις ο Γιωργάκης προκήρυξε το Δημοψήφισμα (η μόνη σωστή του ενέργεια αυτά τα δύο χρόνια) και έτρεμε ο Τράγκας από μικροφώνου, μπας και δεν πάρουμε τη δόση, και γιατί στενοχωρούμε τους Ευρωπαίους! Ναι, συνέβη, το γράψαμε και τότε, το καυτηριάσαμε με δύο ανοιχτές επιστολές που τού στείλαμε και αναδημοσιεύσαμε και εδώ, στο παρόν ιστολόγιο, για να τις βλέπει ο κόσμος, να γνωρίζει ο κόσμος τι μπουμπούκι είναι και ελλόγου του…
Κι ο λαός, πάει πια, μάς ψόφησε. Εξυγιάναμε τα δημοσιονομικά μας (τα εξυγιάναμε;), αλλά δεν έχουμε πια λαό… Κοιμάται στις παράγκες των παραγκουπόλεων, τρώει σκουπίδια που μαζεύει από τα σκουπίδια, δεν γελάει πια. Δεν γελάει πια αυτός ο λαός. Μόνο τρώει σκουπίδια, πολιτικά και μη…
comments powered by Disqus
