22 Δεκεμβρίου 2011
Μ. Ξενογιαννακοπούλου: "Λάθος μας το Μνημόνιο"
Πριν από λίγο, στην «Πρωινή Ενημέρωση» της τηλεόρασης της Ν.Ε.Τ., η πρώην υπουργός κα. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δήλωσε πως «ήταν λάθος μας το Μνημόνιο»!... Απίστευτο «άδειασμα», πράγματι, στους ελάχιστους εναπομείναντες υπερασπιστές της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και «άδειασμα» επίσης στον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό της χώρας, κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Μα, η κα. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ξέρει πολύ καλά τι λέει. Έχει πάρει «γραμμή», για να πείσει – όσο μπορεί να πείσει στον ελάχιστο χρόνο που απομένει – τον λαό ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άλλαξε. Ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έβαλε μυαλό και δεν θα επαναλάβει τα λάθη του. Στρώνει το δρόμο η κα. υπουργός στον νέο ηγέτη του Κόμματός της (που δεν θα ’ναι αυτή). Και νομίζει πως τού τον στρώνει με ροδοπέταλα. Αλλά…
Αλλά τον έστρωσαν ήδη, οι ίδιοι οι κύριοι και οι κυρίες βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (και όχι μόνον), σ’ αυτά τα δύο χρόνια που κυβέρνησαν, μα αντί με ροδοπέταλα, με αστέγους, ανέργους και νεκρούς που αυτοκτόνησαν λόγω χρεών και ανέχειας… Τον έστρωσαν με μαγαζιά που κλείσανε, με ξένους αυθέντες που αλωνίζουν στα κυβερνητικά μας κτίρια. Με Τούρκους που «ψήνουν αρνιά»…
Εν μέσω Χριστουγέννων, εκείνοι «ψήνουν αρνιά»! Και καρτερούνε σαν τους γύπες για να χιμήξουν στο πτώμα μας! Πλησιάζει η ώρα, έρχεται η στιγμή. Κι εμείς; Εμείς τι κάνουμε; Πού αφήνουμε τους αστέγους; Στα πεζοδρόμια; Γιατί ο στρατός δεν στήνει σκηνές στους δρόμους; Γιατί να βλέπουμε πόνου σκηνές και να μην υπάρχουνε σκηνές για τους ξεσπίτωτους και τους νεόπτωχους συμπατριώτες μας;
Πού είναι οι γυναίκες που θα μαγειρέψουν ένα παραπανίσιο πιάτο φαΐ; Πού χάθηκαν οι γιατροί που θα επισκεφτούν εντελώς αφιλοκερδώς τους αστέγους; Ποιος θ’ ανοίξει την πόρτα της αυλής του για να μπούνε μέσα; Μια οικογένεια. Ένας, έστω μόνο; Ποιος θα σταθεί να τούς μιλήσει; Να τούς δώσει κουράγιο; Ποιος λόχος, ποια διμοιρία, ποια στρατιά θα καλλιεργήσει τα στέρφα χωράφια μας;
Μοιάζουν ασύνδετα τα παραπάνω; Χα, για σκεφτείτε τούτο: Ο στρατός να στήσει σκηνές για τους αστέγους, όπως κάνουν οι φιλοζωικές οργανώσεις για τα αδέσποτα ζώα. Γιατί δηλαδή τα ζώα να τα στεγάζουμε και τους αστέγους όχι; Κι επιπροσθέτως, ο στρατός να καλλιεργήσει τις εγκαταλελειμμένες εκτάσεις που παραμένουν ανεκμετάλλευτες. Προσοχή, δεν εννοούμε απαλλοτρίωση… Καθόλου απαλλοτρίωση.
Οι εκτάσεις θα παραμένουν στους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να επανέλθουν. Πλην, παραγωγή που δεν δημιούργησαν δεν θα δικαιούνται να καρπωθούν. Ας καλλιεργήσουν εκείνοι του χρόνου ή του αντίχρονου. Δεν τρέχει τίποτα. Κι οι άστεγοι, οι άποροι, οι ανήμποροι θα λάβουν (με διανομή και μέριμνα του στρατού πάλι) φθηνά ή εντελώς δωρεάν προϊόντα…
Ω, πόσα μπορεί να λύσει η αγάπη και το πραγματικό ενδιαφέρον! Όλα τα άλλα, δηλαδή τα «καλά Χριστούγεννα», οι «καλές γιορτές», τα «υγεία, χαρά, ευτυχία», εμείς τ’ ακούμε βερεσέ. Μίλησε για τούτα η κα. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου; Ή μήπως τα ξέχασε;
comments powered by Disqus