Κάποιος φτωχός αγρότης έχει ένα μικρό χωράφι που το καλλιεργεί. Μια μέρα, τον πλησιάζουν κάτι νεαροί και τού προτείνουν ένα μεγάλο – ένα πολύ μεγάλο – δάνειο με τόκους τους οποίους προς το παρόν μπορεί να τους πληρώνει τυπώνοντας χρήμα και δίνοντάς τους κάθε χρόνο ένα συγκεκριμένο ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε λογικό ποσοστό από την παραγωγή του χωραφιού του. Το δάνειο είναι εξαιρετικά μεγάλο και άρα εξαιρετικά δελεαστικό για τον αγρότη, παρόλο που η εξολοκλήρου αποπληρωμή του από τον συγκεκριμένο αγρότη, παρουσιάζεται αδύνατη και αυτό οι νεαροί δανειστές το γνωρίζουν καλά...
Στο μεσοδιάστημα, ο φτωχός αγρότης συνεταιρίζεται ή μάλλον εντάσσεται στον τοπικό συνεταιρισμό και πλέον τα χρήματα δεν τα τυπώνει αυτός, μα ο τοπικός συνεταιρισμός.
Τους νεαρούς που δανείσανε το αρχικό ποσό, τους πλησιάζει ένας εύπορος αγρότης, ο οποίος μάλιστα τυχαίνει να είναι και ο πρόεδρος του τοπικού συνεταιρισμού στον οποίο ανήκει ο φτωχός αγρότης… Ο πλούσιος αγρότης αγοράζει το δάνειο του φτωχού αγρότη από τους νεαρούς. Έτσι τώρα, το χρέος του φτωχού αγρότη μετακυλίεται στον εύπορο αγρότη και πρόεδρο του συνεταιρισμού και, μάλιστα, υπό διαφορετικό δίκαιο. Διότι, εκεί που ο φτωχός αγρότης μπορούσε να σύρει τους νεαρούς δανειστές του στα δικαστήρια και να ισχυριστεί ότι το «επαχθές» δάνειο τού το χορήγησαν με δόλο και λοιπά, τώρα έχει υπογράψει ότι «παραιτείται του δικαιώματός του τούτου»...
Ο νέος δανειστής – ο πλούσιος αγρότης και πρόεδρος του συνεταιρισμού στον οποίο ανήκει και ο φτωχός αγρότης – σταματά να τυπώνει χρήμα για τον φτωχό αγρότη, με τον ισχυρισμό ότι «ο φτωχός αγρότης καταναλώνει πολλά χρήματα εις βάρος του συνεταιρισμού», ενώ ταυτόχρονα επινοεί πιο εξελιγμένες μεθόδους ώστε να ξεζουμίζει καλύτερα τον φτωχό αγρότη. Και θα τον ξεζουμίζει εις τον αιώνα, εκτός κι αν γίνει ...επανάσταση! Και πράγματι, τα παιδιά του φτωχού αγρότη (που πεινάνε) ετοιμάζουν φυτίλι και πυρίτιδα για να το τοποθετήσουν στο σπίτι του πλούσιου δανειστή! «Του τοκογλύφου», όπως τον λένε...
Ο πλούσιος αγρότης και δανειστής του φτωχού αγρότη σύμφωνα με τον νόμο, παρακολουθεί το φαινόμενο και ετοιμάζεται να εκχωρήσει σύντομα το δάνειο στους …Αμερικανούς, προκειμένου να σώσει και το δικό του τομάρι, διότι οι …Αμερικανοί έχουν βάλει άσχημα το δάχτυλό τους μέσα στον συνεταιρισμό, και ο συνεταιρισμός όπου να 'ναι βαράει διάλυση. Κι άμα ο συνεταιρισμός διαλυθεί – σκέφτεται ο πλούσιος αγρότης – τότε, ο σώζων εαυτόν σωθήτω…
Το επιμύθιο: Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς με άρτι κτηθείσα αθωότητα, όψιμα απορούμε, εφτάψυχο είναι τέλος πάντων τούτο το κ@λοδάνειο;
comments powered by Disqus
