Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» είναι ένα κόμμα που αρχηγός του είναι ο Πάνος Καμμένος. Ο Πάνος Καμμένος ήταν ένας βουλευτής που «ανεξάρτητος» κατάντησε εξαιτίας κάποιου Σαμαρά… Ο κάποιος Σαμαράς, αρχηγός ήταν (και είναι πού να πάρει) σε ένα άλλο κόμμα στο οποίο πια δεν ανήκει ο Πάνος Καμμένος. Γιατί, Πάνε Καμμένε, δεν ανήκεις πια στου Σαμαρά το κόμμα;
«Α, βλέπω μού παίρνετε συνέντευξη», απάντησε ο Πάνος Καμμένος στον ρεπόρτερ μας…
«Εμ, βέβαια! Συνέντευξη… Και λέγε γρήγορα»…
«Δεν ανήκω στου Σαμαρά το κόμμα, διότι ο Σαμαράς έθεσεν εαυτόν εκτός δραχμής»…
«Άντεεε»!...
«Μα, ναι»! Και εδώ, για να γίνει πιο πειστικός ο Πάνος Καμμένος έκανε το σχήμα του σταυρού και το φίλησε…
«Τι φιλείς; Τα δάχτυλά σου ή τον σταυρό»;
«Ει ωά νησσών φιλείς, πόσω μάλλον τα χηνός»! Είπε ο Πάνος Καμμένος εννοώντας φυσικά τον αγαπημένο μαθητή του Χριστού, τον Ιωάννη…
Μεγάλη τιμή αισθανθήκαμε, που ο Πάνος Καμμένος μάς έδωσε την παραπάνω, έστω τόσο σύντομη, συνέντευξη… Υποχρεωθήκαμε τα μάλα και υποσχεθήκαμε να τον ψηφίσουμε… «Θα με ψηφίσετε»; Ρώτησε με χαρά. «Αμέ»! Απαντήσαμε. Κι έβγαλε ένα μπακαλόχαρτο από την τσέπη του, πάνω στο οποίο τράβηξε μια χαρακιά… «Στην άγρια Δύση», μάς εξήγησε, «χάραζαν το κοντάκι του όπλου τους οι καμπόηδες, όταν σκότωναν κάποιονε. Όσο πιο πολλές χαρακιές είχε ένα κοντάκι, τόσο πιο πολλοί ήταν οι μακαρίτες»…
Ανατριχιάσαμε… Πάντως θα τον ψηφίσουμε, κυρίως λόγω του Τέρενς Κουίκ… Ο Τέρενς Κουίκ υπάκουσε στο κέλευσμα του αρχηγού του, του Πάνου Καμμένου, που έλεγε: «Come quick!», ο εστίν μεθερμηνευόμενον, «έλα Κουίκ»…
Κουίκ-κουίκ-κουίκ… Τα βατραχάκια του Κουίκ,
κολυμπούν στην λίμνη, βρε, και ψαρεύουν μόνο μπρικ!
Ψαρέ- ψαρέ- ψαρεύουν, βρεκεκέξ-κουίκ-κουίκ,
τα ωραία τα βατραχάκια, βρε, του Τέρενς του Κουίκ!...
Συναντήσαμε τον Τέρενς Κουίκ για να τού πάρουμε κι αυτουνού συνέντευξη… «Γεια σου, Τέρενς μας»! – «Καλώς τα, τα- καλώς τα, τα παιδιά», μας καλωσόρισε τραγουδιστά… «Πόσοι είστε παλικάρια, πόσοι είσαστε, παιδιά»; (Απόρησε βλέποντας το πολυπληθές συνεργείο μας).
«Είμαστε μια σαρανταριά»…
«Ποιον έχετε αφεντικό»;
«Τον Παναγιώτη τον Αλή Μπαμπά»…
«Δηλαδή, είσαστε Κλέφτες»;
«Όχι, κλέφτες είμαστε»…
«Α, κάνετε και τους ξύπνιους, ε»;
«Όχι, ξύπνιοι είμαστε»…
«Μπα; Και τι θα μού κλέψετε»;
«Το γιλεκάκι που φορείς»…
«Το ’χει ραμμένο η Μαλάμω μου και δεν σάς το δίνω»…
«Δεν χρειάζεται να μάς το δώσεις. Το παίρνουμε μόνοι μας»…
Αρπάξαμε το γιλεκάκι του Τέρενς και τι βρήκαμε μέσα, είναι κυριολεκτικά για τα Γουίκι-Λικς… Ας δούμε λεπτομερώς:
ΔΕΞΙΑ ΤΣΕΠΗ: Μια πάνα για την ακράτεια, ένα τσιμπούκι για καπνό (όχι το άλλο, χε χε), μια τράπουλα με τραπουλόχαρτα.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΤΣΕΠΗ: Μια φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα και μια καρφίτσα-κονκάρδα με την Αλέκα Παπαρήγα.
ΚΕΝΤΡΩΑ ΤΣΕΠΗ: Ο ύμνος "Ένωσις Κέντρου μου, νέες Δυνάμεις μου", του Γεωργίου Μαύρου (Θεός σχωρέσ’ τον).
«Ώστε, είσαι κρυφοαριστεροκεντρώος»!... Βρυχηθήκαμε…
«Εεε, μα, μου»…
«Ράους, κρυφοαριστεροκεντρώε, θα σε φάμε χάχανο»!...
«Χάχανο»;
«Λάχανο, ρε, είσαι και κουφάλογο»!...
Ρίξαμε τον Τέρενς Κουίκ στα μπουντρούμια του ιστολογίου μας κι από τότε μάς φάγανε τ’ αφτιά οι φωνές του… Γράφουμε καμιά ανάρτηση, αναρτούμε αυτήν την καμιά ανάρτηση, απολαμβάνουμε αυτήν την καμιά ανάρτηση αναρτημένη, όλη την ώρα ακούγοντας από κάτω μας τα γουργουρητά του και τα παρακάλια… «Ρε, βγάλε τον σκασμό», κοπανάμε τα πόδια εμείς, τίποτα αυτός… Εκεί, να κλαίει, να σκούζει να βασανίζεται…
Αφού, να σκεφτείτε, αποφασίσαμε τελικά να τον ψηφίσουμε, μήπως και το βουλώσει επιτέλους…
comments powered by Disqus
