Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Πλησιάζει ο καιρός που ο Αντώνης Σαμαράς θα καταλάβει πολύ καλά πως οι ψεύτικες προεκλογικές του υποσχέσεις, με τις οποίες κέρδισε την πρωθυπουργία της χώρας, θα γίνουν μπούμερανγκ πλήττοντας ανήκεστα και τον ίδιο.
Ήδη διαφαίνονται οι πρώτοι τριγμοί… Και ναι μεν, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πηγαίνει «άκλαφτο» κι οι φωνές διαμαρτυρίας καταπνίγονται με θαυμαστή μαεστρία, αλλά οι φαρμακοποιοί αποδεικνύονται σκληρά καρύδια! Ο αντιπερισπασμός της κυβέρνησης στο θέμα τους, συνοψίζεται στο «δώστε μας δυο μήνες ακόμα ανοχή»… Για κακή τύχη όμως του Αντώνη Σαμαρά, οι φαρμακοποιοί υπομένουν ιώβεια και καρτερικά τέσσερις μήνες τώρα και τα προβλήματά τους δεν έχουν λυθεί.
Προβλήματα, πια, επιβίωσης των καταστημάτων και των οικογενειών τους.
Δηλαδή, αν υποθέσουμε πως πείθονται και αναστέλλουν την απεργία τους. Τι θα αλλάξει σε δυο μήνες; Θα βρεθούν ως δια μαγείας τα χρωστούμενα τριακόσια εκατομμύρια ευρώ; Τα οποία τα έχουν πληρώσει από την τσέπη τους; Και, στο κάτω-κάτω, τι είναι οι φαρμακοποιοί για να πληρώνουν από την τσέπη τους; Οι καλοί Σαμαρείτες;
Α, δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων. Η μη παραδοχή της εν λόγω παραδοχής – θυμηθείτε το – ρίχνει κυβερνήσεις. Και μετά τους φαρμακοποιούς, ακολουθούν οι εκπαιδευτικοί.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πρώτα· εν συνεχεία στη δευτεροβάθμια και ίσως και στους δασκάλους. Ο απεργιακός κλοιός διευρύνεται. Τα Πανεπιστήμια θα κλείσουν μέσα στην εξεταστική περίοδο λόγω της αποχής του διδακτικού προσωπικού, ενώ παράλληλα οι φοιτητές θα ξεκινήσουν τις δικές τους κινητοποιήσεις… Ξανά «Ψωμί» (ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας οι γονείς τους), ξανά «Παιδεία» (γιατί αυτό που παρέχεται τώρα είναι μια υποβαθμισμένη παιδεία τριτοκοσμικής χώρας), ξανά «Ελευθερία» (την στιγμή που θα τους ψεκάζουν τα Μ.Α.Τ. με νερό – έτσι συζητείται! – με επιταγμένες υδροφόρες των Δήμων).
Σκ@τά «ελευθερία» έχουμε – με το συμπάθιο!...
Κατόπιν, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι… Θα βγουν κι αυτοί στους δρόμους φωνάζοντας… Γέροι, νέοι μαζί! Με κατσαρόλες οι νοικοκυρές. Με ό,τι γανωμένα σκεύη φυλούν στα σπίτια τους. Τα οποία, το πάλαι ποτέ, χρησίμευαν για να μαγειρεύουν φαγητό. Απελπισμένοι άστεγοι και πεινασμένοι θα πλημμυρίσουν και πάλι την πλατεία Συντάγματος.
Είναι ν’ απορείς, πώς βρίσκουν τη δύναμη μέχρι σήμερα και δε μιλάνε. Ψυχορραγούν άραγε; Ή υπομένουν; (Παίζει, να συμβαίνουν αμφότερα).
Τέλος, οι πολίτες της παραγωγικής τάξης που αποσύρθηκαν από το προσκήνιο, κυρίως λόγω της οικονομικής εξαθλίωσής τους, και οι οποίοι έβαλαν λουκέτο στα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους, αποτελούν τα αθέατα, πλην ειδοποιά, αντίπαλα πιόνια στο Στρατέγκο του Αντώνη Σαμαρά. Δεν τα βλέπει… Παρότι, η εγχείρηση στο μάτι του υπήρξε επιτυχής, εντούτοις δεν τα βλέπει… Ο άνθρωπος δεν έζησε έτσι προκειμένου να τα δει… Τού λείπει η «πείρα»… Και τού λείπει επίσης, το ακριβές «εκ πρακτικής αντίκρισμα» που φέρνει αυτή την «πείρα».
Πιτσαδόρος χρημάτισε στην Αμερική! (Κατά δήλωσή του). Πόσο καλά μπορεί να κατανοεί επαγγελματικά τους Έλληνες;
Οι πολίτες, λοιπόν, της παραγωγικής τάξης οι οποίοι παροπλίστηκαν, σιγοβράζουν εδώ και καιρό πότε θα πάρουν την εκδίκησή τους! Και θα είναι αμείλικτοι· αυτό είναι σίγουρο! Αληθινές «βόμβες»!
Διότι, φίλες και φίλοι, υπάρχουν και βόμβες στο Στρατέγκο των οδυνών μας.
comments powered by Disqus
