Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Ο πρωθυπουργός μας, Αντώνης Σαμαράς, γνώριζε – και ήδη εν τη απουσία μας τις προηγούμενες μέρες, σας ενημερώσαμε σχετικά – ότι τα σκληρά μέτρα που σήμερα έρχονται στη Βουλή, θα είναι πολύ δύσκολο να ψηφιστούν στην ολότητά τους από ενωμένη και ομονοούσα την κυβερνητική τριανδρία και πως την τελευταία στιγμή υπήρχε πάντα η πιθανότητα κάτι να «στραβώσει».
Έτσι, σαν προνοητική αράχνη [που είναι], εξύφανε εκ των προτέρων έναν πανέξυπνο ιστό, μέσα στον οποίον θα τύλιγε (και τελικά τύλιξε) τους δύο ετερόκλητους πολιτικούς του εταίρους, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Ας παρατηρήσουμε λίγο την αξιοθαύμαστη όντως, υφή του …σαμαρικού τούτου ιστού, η οποία κινείται γύρω από την ψεύτική του εξαγγελία περί δήθεν επικείμενης ίδρυσης ενός νέου πανεθνικού κόμματος:
Ο Φώτης Κουβέλης, αρχηγός της μικρής ΔΗΜ.ΑΡ., φωνάζει πιο δυνατά από τους άλλους δύο – παρά το ασήμαντο εκλογικά μέγεθός του – «η Τρόικα να σταματήσει να προκαλεί», «η Τρόικα να πάψει να απαιτεί» και διάφορα παρόμοια εμπριμέ! Όπου, «εμπριμέ», σημαίνει «δημαγωγίες για να κερδίσει την στήριξη μερίδας του εκλεκτορικού σώματος της χώρας, ήτοι των πολιτών».
Η Τρόικα, εν τούτοις, τα στύλωσε! Σήκωσε τα πόδια κανονικά και δεν κάνει πίσω στις απαιτήσεις της, ούτε γραμμάριο!... Σιγά, μην ασχολιόταν τώρα ο Τόμσεν με τον Κουβέλη. Στο πορτοφόλι του, ο Τόμσεν, κουβαλά για τα ψιλοέξοδά του, περισσότερα χρήματα απ’ όσα διαθέτει ολόκληρος ο προϋπολογισμός του κόμματος του Φώτη Κουβέλη. Οι δε εκπρόσωποι της Κομισιόν και της Ε.Κ.Τ. προσομοιάζουν με ανδρείκελα αγόμενα και φερόμενα υπό του πρώτου, ώστε είναι ν’ απορεί κανείς, αν καλά-καλά έχουν φωνή.
[Τι κρίμα, να μην τον «πιάσει» εκείνον, πιο στα γεμάτα το ασανσέρ, τότε… (Κακίες)… Αλλά, μπα! Θα φέρναν άλλον].
Και είπε ο Σαμαράς στον Κουβέλη: «Φώτη μου! Δεν υποχωρούν οι Τροικάνοι… Υποχώρησε, λοιπόν, εσύ. Αν δεν υποχωρήσεις και αρνηθείς να ψηφίσεις τα μέτρα ως έχουν, θα αποβληθείς από το κυβερνητικό σχήμα, ενώ ταυτόχρονα δεν θα συμμετέχεις ούτε στο νέο κόμμα που μαζί με τον Βαγγέλη ετοιμάζουμε και σε προορίζαμε για στρατηγό (=γενικό δερβέναγα).
»Επιπροσθέτως, θα ρίξω πάνω σου όλες τις ευθύνες για πιθανό στραβοπάτημα της χώρας και για την μη καταβολή της δόσης του δανείου από τους δανειστές μας. Περιττό, βέβαια, να σού υπενθυμίσω, φιλικά και χωρίς καμία διάθεση απειλής (sic), ότι ο λαός θα κινηθεί εναντίον σου θεωρώντας σε υπαίτιο, μόλις θα πεινάσει και θα υποφέρει και μην περιμένεις να σε προστατέψω εγώ από τα χέρια τους»…
Πάπαλα ο Κουβέλης! (Τον βλέπετε που σωπαίνει; Κιχ δεν έχει βγάλει από το πρωί).
Στη συνέχεια, και αναφορικά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο πρωθυπουργός δεν χρειάστηκε να πει τόσα. Ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με βάση τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις, έχει κυριολεκτικά πέσει από το «ρετιρέ» στο «υπόγειο». Ένα ανύπαρκτο και ανυπόληπτο κόμμα διοικεί πλέον, ένα κόμμα που παραπαίει όπως ακριβώς πριν από λίγο καιρό το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη, το οποίο παραμένει σήμερα μόνο στα χαρτιά και νεκρανάσταση μην ελπίζει.
Ο Βενιζέλος συμφωνεί «με τα χίλια» για την υπερψήφιση των μέτρων, παρότι αρχικά προσδέθηκε στο άρμα Κουβέλη παριστάνοντας τον αντιστασιακό – ποιος; Αυτός που συζητούσε χαμηλόφωνα και συνωμοτικά στις Βρυξέλλες με κάποιον ξένο ομόλογό του (έχουμε το βίντεο) για τον ζυγό στον τράχηλό μας και πώς θα μας κατάφερνε να τον φορέσουμε δίχως «μα» «μου» και τσιριμόνιες.
Δυστυχώς, μας κατάφερε μια χαρά μέχρι τώρα…
Για τον Βενιζέλο, ένα νέο κόμμα αποτελεί την ύστατη σανίδα σωτηρίας… Είναι θαλασσοπνιγμένος και βυθίζεται. Βλέπει τον Σαμαρά σαν σωτήρα. Διασώστη των πολιτικών του φιλοδοξιών. Ας σωθεί πρώτα, και μετά βλέπουμε (σκέφτεται)… Ας ξαναδυναμώσει και μετά σφετερίζεται (ξανασκέφτεται)… Είναι επικίνδυνα εξουσιομανής και ο ίδιος. Σαν τον άλλον και σαν τον άλλον. Οι τρεις τους, ομού…
Εν τέλει, το νέο κόμμα ΔΕΝ θα ιδρυθεί. Θυμηθείτε μας!... Τα μέτρα θα ψηφιστούν και τίποτ’ άλλο δεν θα γίνει. Μόνο ο λαός θα συνεχίσει να εξαθλιώνεται έτι περεταίρω… Ώσπου σαν ώριμο σύκο θα ξεκολλήσουν και τούτοι κάποια στιγμή από τον κλώνο τους. Έχοντας κατουρήσει στη θάλασσα. Και θα το βρούνε στ’ αλάτι… Όπως το βρίσκει κι ο Γ.Α.Π. Όπως το βρίσκει κι ο Παπακωνσταντίνου. Για κοίτα, ρε, ποιος έλυνε κι έδενε…
Πιάστε τ’ αβγό και κουρέφτε το, φίλες και φίλοι… Την έχουμε πατήσει και μάλιστα με περικεφαλαία…
 |  |
