Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
DOOMSDAY (Μέρος Α΄)
«Τζουτζούκο μου»!...
«Σούλα μου»!... (Όταν επιστρέφει η γυναίκα μου από τα ψώνια, έχει πάντα κέφια).
«Μάντεψε τι σού έχω»!...
«Τι»; Έκανα με λαχτάρα εγώ. Σίγουρα θα αγόρασε στον μανάβη, ντομάτες, πατάτες, μυρωδικά· ύστερα θα πήρε στον μπακάλη, ρύζι, τυρί τριμμένο, μπαχαρικά, κρασί, για να μού φτιάξει στον φούρνο τα αγαπημένα μου γεμιστά! Πόσο λατρεύω τα γεμιστά, ιδίως όταν είναι από τα χεράκια της…
«Για πες»; Επέμεινε παιχνιδιάρικα.
«Γεμιστά», είπα! Σχημάτισα με τα δάχτυλα: μπίνγκο!...
«Όχι, δα…»!
«“Όχι, δα”; Πώς το λες και δεν κοκκινίζεις; Α, δε θέλω τίποτα πια…» (Σταύρωσα τα χέρια στο στήθος μου). «Όποια κι αν είναι η έκπληξή σου, να την φας μόνη σου»…
«Μουλάρωσες»;
«Ναι, μουλάρωσα!... Τρέχει κάτι»; (Τσαντίλας).
«Χαλάρωσε και θα σού πω μετά»… Μπήκε στην κουζίνα, βρόντηξε και την πόρτα…
Άνοιξα το ραδιόφωνο: «Τραλαλά, Γαβρίαλ εφ-έεεμ! Και τώρα οι Ειδήσεις, με την Μάνα Μπιρμπίλη: “Κυρίες και κύριοι, καλό μεσημέρι!... (Τι γλυκιά αυτή η Μπιρμπίλη). Στις εικοσιμία του Δεκέμβρη, αναμένεται να συμβεί επιτέλους η συντέλεια του κόσμου! Σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια, από την ολοσχερή καταστροφή της Γης, θα γλιτώσουν μόνο οι κάτοικοι ενός χωριού στην Νότια Γαλλία, του Μπουγκαράτς, διότι ένα τεράστιο Ούφο, περίπου ενός εκατομμυρίου κλινών, θα κατεβεί από τον ουρανό για να τους σώσει”. Τέλος των Ειδήσεων, ακολουθούν τα στούκας του σταθμού…». Κλικ, έκλεισα το κουμπί.
«Δυο πράγματα είναι άπειρα· το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία», μονολόγησα. «Αν και, για το πρώτο δεν είμαι και τόσο σίγουρος...»* (Φόρος τιμής στον Άλμπερτ Αϊνστάιν).
«Σού πέρασε, τζουτζούκο μου»; (Η Σούλα σκυμμένη πάνω μου. Βούλιαξα πιο βαθιά στην πολυθρόνα).
«Πανάθεμά σε, Σούλα, με τρόμαξες»!...
«Εεε», δίστασε εκείνη, «να σού δώσω τα εισιτήρια, ήθελα… Κράταγέ τα εσύ καλύτερα, όταν θα περάσουμε στο Τελωνείο»…
«Στο Τελωνείο; Ποιο Τελωνείο»; Θαύμασα… «Πλάκα μού κάνεις»;
«Τάκη, φεύγουμε!... (Ω, με τι φυσικότητα το είπε). Πετάμε για Μπουγκαράτς σε μία ώρα!!! Σήκω να ετοιμάσεις τη βαλίτσα σου»!...
Πάει! Η Σούλα τρελάθηκε. Πίστεψε, φαίνεται, στις ανόητες προφητείες των Μάγια και έχει τρομοκρατηθεί. Ποιος ξέρει τι κουταμάρα να διέπραξε! Πόσα λεφτά να πλήρωσε! Τι δικό μας να έχει κυριολεκτικά ξεπουλήσει! Ας την ρωτήσω με το μαλακό…
«Αράπ… εεε αγάπη μου, έχεις ξεπουλήσει το σπίτι μας»;
«Αμέ»!
«Αράπ… εεε αγάπη μου, έχεις ξεπουλήσει και το αυτοκίνητο»;
«Σαράβαλο ήταν, καλέ. Το πούλησα κι αυτό»…
«Δηλαδή, θα μάς πάρουν το αυτοκίνητο»;
«Ουου, το πήραν κιόλας! Ο δικαστικός κλητήρας είναι στο πάρκινγκ. Περιμένει να φύγουμε για να σφραγίσει και το σπίτι»…
«Και τι αγόρασες, μωρή»; (Τα πήρα στην κράνα χοντρά, τώρα)!!!
«Τίποτα! Τίποτα δεν αγόρασα. Εδώ έρχεται η συντέλεια του κόσμου και εγώ θα αγόραζα; Πλήρωσα, απλά, τη διαμονή δεκαέξι ημερών στο καλύτερο ξενοδοχείο του Μπουγκαράτς. Μέχρι τις εικοσιμία του μηνός. Εκεί θα έρθουν οι εξωγήινοι για να μας σώσουν»…
ΤΕΛΟΣ Α΄ ΜΕΡΟΥΣ - Συνεχίζεται…
 |  |
