Μιλάει η Εύη Τσέκου
Η συνάντησή μας έγινε τυχαία. Πέμπτη μεσημέρι, στο κτίριο 4 της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Μέσα στο χάος με τους δικηγόρους που στοιβάζονται μπροστά στο πινάκιο για να δουν τον αριθμό της υπόθεσής τους, ξεχωρίζει μια γυναικεία λεπτή φιγούρα. Φοράει μαύρο παντελόνι και μπλουζάκι, λευκό παλτό, κρατά μια μικρή τσάντα και συνομιλεί χαμογελαστή με τον δικηγόρο της. Περιμένει υπομονετικά να εκδικαστεί κάποια υπόθεσή της. Πολλοί από τους «περαστικούς» την αναγνωρίζουν. Σπεύδουν να τη χαιρετήσουν. Στο πρόσωπό της αναγνωρίζουν την 36χρονη γυναίκα που από το πουθενά έγινε γνωστή στο πανελλήνιο, τον Δεκέμβριο του 2007, ως η πρωταγωνίστρια στο σκάνδαλο που ακολούθησε μετά την πτώση (από τον τέταρτο όροφο στο Κολωνάκι) του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Χρήστου Ζαχόπουλου.
Μέχρι και ο σπουδαίος ηθοποιός Θύμιος Καρακατσάνης, ο οποίος εκείνη τη στιγμή βρισκόταν εκεί για να παραστεί ως μάρτυρας σε μια δίκη, έσπευσε να τη χαιρετήσει.
- «Εσείς δεν είστε η κ. Τσέκου;» ρώτησε.
- «Ναι» απάντησε αυτή.
- «Το εξιλαστήριο θύμα;» αντέτεινε ο θεατράνθρωπος για να της αποσπάσει ένα πλατύ χαμόγελο. «Αν μη τι άλλο, πλέον έχετε καταστεί αναγνωρίσιμο πρόσωπο» της λέμε εμείς και ταυτόχρονα συστηνόμαστε.
- «Δυστυχώς, με άσχημο τρόπο...» μας απαντάει.
Η συζήτησή μας διαρκεί μισή ώρα. Χρόνος λίγος ώστε να απαντηθούν όλες οι απορίες που έχουμε, αλλά αρκετός για μια εφ’ όλης της ύλης κι εποικοδομητική κουβέντα με την πρώην συμβασιούχο του υπουργείου Πολιτισμού. Είναι άνετη και σίγουρη για τον εαυτό της, έχει πολύ καλό λόγο και δείχνει αναγεννημένη. Αλλωστε, έχουν περάσει επτά μήνες από την τελευταία της «δημόσια» εμφάνιση, τον περασμένο Ιούλιο, όταν έβγαινε από τις φυλακές Κορυδαλλού. Διάστημα αρκετό για να ηρεμήσει, να σταθμίσει ψυχραιμότερα τις καταστάσεις και κυρίως να ανασυνταχθεί. Η Εύη Τσέκου βάζει έναν όρο. Μας δηλώνει ότι τα όσα θα πούμε δεν θέλει να μεταφερθούν σε μορφή συνέντευξης. Τον δεχόμαστε. «Οχι προς το παρόν και υπό αυτές τις συνθήκες» μας λέει χαρακτηριστικά.
Ανακαλούμε λοιπόν μερικές από τις κουβέντες της που μας έδωσαν μια εικόνα για το «σήμερά» της. Το νέο κεφάλαιο στη ζωή της Εύης Τσέκου, μετά από επτά μήνες εγκλεισμού στο μεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας, τη βρίσκει να «φιλοξενείται» στην Αθήνα, στο σπίτι της αγαπημένης της αδερφής Αγγελικής που αποτελεί το στήριγμά της στο νέο ξεκίνημα που προσπαθεί να κάνει. Αλλωστε ήταν εκείνη που μαζί με τη μητέρα της Κική και τον δικηγόρο της τη γέμιζαν καθημερινά με δύναμη κατά την... εφιαλτική παραμονή της στο κελί. Από ένα μικρό σπιτάκι στο Παλαιό Φάληρο όπου περνά τις περισσότερες ώρες της μέρας, η Εύη Τσέκου κάνει δειλά-δειλά τα πρώτα σχέδιά της για τα επόμενα επαγγελματικά της βήματα. Εχοντας ως παρακαταθήκη τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προσανατολίζεται να ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, αλλά και την αρθρογραφία (το πρώτο της βήμα άλλωστε το έκανε με το βιβλίο «202» που κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα «Real News» και απέσπασε -όπως λέει η ίδια- πολύ καλές κριτικές, έστω και αν απογοήτευσε εκείνους που περίμεναν να περιέχει «γαργαλιστικές» λεπτομέρειες για τη σχέση της με τον Χρήστο Ζαχόπουλο).
Οι προτάσεις που έχει είναι πολλές. Αυτό που κάνει η Εύη, προς το παρόν, είναι να τις ζυγίζει και να περιμένει. Το μόνο που αποκλείει κατηγορηματικά είναι να βρει μια παρεμφερή δουλειά όπως εκείνη που είχε στο υπουργείο Πολιτισμού. Δεν βλέπει το λόγο να δουλεύει σαν το σκυλί και να παίρνει 1.000 ευρώ το μήνα, ενώ παράλληλα να βλέπει διάφορους άλλους, με λιγότερες ικανότητες, να «προοδεύουν» κι εκείνη να μένει στάσιμη, έρμαιο στις ορέξεις των «μεγάλων κεφαλιών»...
«Παίχτηκε χοντρό παιχνίδι στην πλάτη μου»
Η νέα ζωή της 36χρονης γυναίκας δεν θα έχει καμιά ομοιότητα με το παρελθόν και «την αβεβαιότητα που της προκαλούσε η μη μονιμοποίησή της στο υπουργείο Πολιτισμού». Εκείνο όμως που έχει μεγάλη σημασία είναι πώς βλέπει σήμερα η Εύη Τσέκου τη μεγάλη περιπέτεια που ξεκίνησε το μεσημέρι της 20ής Δεκεμβρίου του 2007 όταν ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΥΠΠΟ έκανε την απονενοημένη κίνηση να πηδήξει από τον τέταρτο όροφο του διαμερίσματος της οδού Καρνεάδου. «Ο,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» είναι η ρήση-μότο που χρησιμοποιεί. Η τοποθέτησή της περί «εξιλαστήριου θύματος», «εύκολου στόχου» και «περί χοντρού παιχνιδιού που παίχτηκε στην πλάτη της» παραμένει σταθερή. Αισθάνεται πικραμένη από τον τρόπο που την αντιμετώπισε η Δικαιοσύνη.
«Εμεινα επτά μήνες προφυλακισμένη, γιατί; Επειδή θεωρούμουν επικίνδυνη, ύποπτη τέλεσης νέων αδικημάτων; Αστεία πράγματα, δηλαδή» λέει χαμογελώντας για τη μεταχείριση που είχε. Αυτό είναι το πρώτο που την έχει πειράξει, χωρίς όμως να αρνείται ότι πάνω σε μια στιγμή «θυμού», επειδή είδε το όνειρό της για μια σταθερή δουλειά να γίνεται συντρίμμια, κι «έκρηξης», επειδή είδε τις υποσχέσεις που είχε λάβει να καταλήγουν στον... κάλαθο των αχρήστων, έκανε τη λάθος κίνηση. Βιντεοσκόπησε με ερασιτεχνικά μέσα την ερωτική συνεύρεσή της με τον Ζαχόπουλο. Οχι όμως με σκοπό να τον εκβιάσει. Ολα έγιναν σε μια στιγμή οργής... Αν ήθελε να τον εκβιάσει, θα το έκανε από την πρώτη στιγμή και μόνη της.
Το δεύτερο πράγμα που την έχει πειράξει είναι τα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν σχετικά με το πρόσωπό της κατά τη διάρκεια της μεγάλης «καταιγίδας». Πώς τα αντιμετώπισε; Στη φυλακή ούτε εφημερίδες διάβαζε, ούτε τηλεόραση έβλεπε. Με το μόνο που ασχολούταν ήταν να ξεσκονίζει τη δικογραφία και να χαράζει την υπερασπιστική της γραμμή. Αν παρακολουθούσε όλα όσα έπαιζαν τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα, δεν θα άντεχε. Θα έπεφτε στα ψυχοφάρμακα. Πιστεύει ότι πολλοί θα την ήθελαν έτσι, όπως πολλοί ακόμη δεν περίμεναν ο Ζαχόπουλος να επιζήσει μετά την απόπειρα αυτοκτονίας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Εύη τώρα ενημερώνεται ουσιαστικά για το τι είχε δημοσιευθεί εκείνη την περίοδο.
Επιπλέον, η Εύη Τσέκου βγάζει... φλύκταινες όταν ακούει να τη χαρακτηρίζουν ως μια αδίστακτη γυναίκα χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό που δεν δίστασε να κάνει τα πάντα ώστε να ανελιχθεί επαγγελματικά. «Ο,τι έγινε, οφείλεται σε μια στιγμή οργής και θυμού. Αν ήμουν έτσι όπως λένε, από τότε που ήμουν στη Θεσσαλονίκη θα είχα ακολουθήσει άλλο δρόμο. Θα είχα εισχωρήσει σε κάποια παράταξη και θα είχα βολευτεί. Δεν θα δούλευα επί δεκαπέντε χρόνια, δεν θα είχα προϋπηρεσία στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Βέλγιο και θα παρέμενα μετέωρη» είναι η χαρακτηριστική απάντηση που δίνει σε όποιον τη ρωτά.
Πλέον το βάρος της Εύης Τσέκου έχει πέσει στην προετοιμασία της για τη μεγάλη δικαστική μάχη που την περιμένει. Η ίδια πιστεύει ότι αρχίζει να αντιστρέφεται η εικόνα που είχε αρχικά σχηματιστεί για εκείνη και ότι με το πέρασμα του χρόνου θα φανεί ξεκάθαρα ότι δεν αποτελεί τον «θύτη», αλλά το «θύμα» της υπόθεσης. Η ίδια λέει ότι το εισπράττει και από την καθημερινή συναναστροφή που έχει με τον κόσμο. Οπως και να ’χει, γνωρίζει ότι η μητέρα των μαχών θα δοθεί στη δικαστική αίθουσα όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αντικρύσει ξανά και τον πάλαι ποτέ προϊστάμενό της Χρήστο Ζαχόπουλο.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ
ΦΩΤ.: ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΤΟΥΛΟΓΕΝΗΣ
Πηγή: EspressoNews.gr
 |  |
