Με μια καλοκαιρινή τσιγκολελέτα σάς αποχαιρετούμε προσωρινά, καθώς θα περάσουμε τούτο το Πεμπτο-Παρασκευο-Σαββατοκύριακο στην καυτή Νέα Μάκρη. Μπανάκι, ψάρεμα, στην καθημερινή μας ατζέντα τα πρωινά, ενώ το μεσημέρι γράψιμο με θέα την καταπράσινη φύση καθώς φτιάχνουμε ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα.
Εκτός απροόπτου, θα τα ξαναπούμε τη Δευτέρα το απόγευμα. Κάποτε, στην Νέα Μάκρη είχαμε και ίντερνετ, αλλά η κρίση βλέπεις…
Η ΤΣΙΓΚΟΛΕΛΕΤΑ ΜΑΣ:
Ένα γιούρο (€) το καρπούζι,
το θέλω μπούζι! Το θέλω μπούζι!
Πού ’ν’ οι δραχμούλες, ψάξε βρες τες,
πιάσαν οι ζέστες! Πιάσαν οι ζέστες!
Ο πιτσαδόρος απ’ τις Η.Π.Α.,
μάς παίρνει πίπ@! Μάς παίρνει πίπ@!
Κι ο Βαγγελάκης με τον Φώτη,
μάς παίρνουν πρώτοι! Μάς παίρνουν πρώτοι!
Ένα γιούρο (€) το πεπόνι,
ποιος τα τσεπώνει; Ποιος τα τσεπώνει;
Θα βρούμε πάτο; Θα βρούμε πάτο;
Κόντρα στα κάτω; (Contra staccato).
Όπως βλέπετε, φίλες και φίλοι, στον τελευταίο στίχο της τσιγκολελέτας αυτής, και εντός παρενθέσεως, δίνουμε οδηγία προς τους τυχόν επίδοξους συνθέτες της, ώστε να την μελοποιήσουν επάξια. Τσάοοο!
Εεε, Ciao…
 |  |
