Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Για σένανε τα κακαρώνω,
βγάζω δε βγάζω αυτόν το χρόνο,
για τη ζεστή σου την αγκάλη
και για τις μετοχές του Γκάλη.
Μα και για την Ξυλεμπορία,
που πήγε πάτος στην πορεία
και πήδηξα ν’ αυτοκτονήσω,
από τη μια στην άλλη νήσο.
Εκεί που βούλιαζα στο βούρκο,
βλέπω μπροστά μου κάποιον Τούρκο,
πάνω σ’ ένα μεγάλο σκάφος
και λούφαξα. Το ’παιξα τάφος.
Γύρισα σαν βρεγμένη γάτα,
με μιαν ελληνική φρεγάτα,
στο σπίτι που ’χω στο Γαλάτσι,
για να πληρώσω το χαράτσι.
Και ποια, γυναίκα μου θα γίνει,
που συ κατάντησες λαγήνι,
τι τρως μωρό μου και παχαίνεις,
όμοια ο Γεράσιμος Αρσένης.
 |  |
