Οι λίγοι εσείς που τιμάτε την προσπάθειά μου και θα επισκεφτείτε τούτο το blog, νομίζω ότι δεν έχετε καμία όρεξη την παρούσα στιγμή για να διαβάσετε είτε χιουμοριστικό ποίημα είτε άλλου είδους ευφυολόγημα... Αντίθετα, έχετε την απαίτηση να σάς μιλήσω μέσα από την καρδιά μου - και αυτό θα κάνω...
Η δεύτερη τηλεμαχία ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική. Στην ουσία, όποιες ελπίδες διατηρούσα ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί μια σημαντική πολιτική οντότητα στον τόπο, μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό... Διευκρινίζω ωστόσο, ότι υπάρχει η πιθανότητα απλά να μην έχει ρητορική ικανότητα ο εν λόγω πολιτικός και στην πράξη να αποδειχτεί χρυσάφι. Αλλά, μια τέτοια πιθανότητα, μού φαίνεται απόψε, εξαιρετικά μικρή...
Ναι, μελαγχόλησα, επειδή δεν μπορώ να ψηφίσω με όλη μου την καρδιά τον κ. Κώστα Καραμανλή. Είναι ήδη έξι χρόνια που η Ελλάδα βασανίστηκε από δυσβάσταχτα πράγματα - και ασφαλώς είναι δυσβάσταχτη η διαφθορά των κρατούντων και η αργή, απολπιστικά αργή, και εν τέλει όχι ολοσχερής, αντιμετώπιση των σκανδάλων - καθώς επίσης για εμένα και την οικογένειά μου υπήρξε έλειψη κρατικής μέριμνας στις ξεχωριστές δυσκολίες που μάς προέκυψαν...
Σκεφτείτε επιπροσθέτως ότι, πέρα από εμένα, στην ευρύτερη οικογένειά μου υπάρχουν οικογένειες που ούτε η σύζυγος ούτε ο σύζυγος πληρώνονται από τη δουλειά τους, επί μήνες τώρα... Κάποιοι με παιδιά, κάποιοι ως ζευγάρι που σκοπεύει να αποκτήσει παιδιά... Πώς θα ζήσουν; Πώς ζούνε; Αλλά κι εγώ με τα προσωπικά μου θέματα και την ζωτική μου ανάγκη να εργαστώ, να φτιάξω οικογένεια... Ένας άντρας 47 χρονών γεμάτος δίψα για προσφορά και επιτυχία...
Δεν μερίμνησε δυστυχώς το κράτος για περιπτώσεις σαν τις παραπάνω, αλλά και για άλλες διαφορετικές περιπτώσεις που δεν μπορώ να ξέρω...
Η τηλεμαχία των δύο κορυφαίων πολιτικών μας αργηγών, ανέδειξε αδιαμφισβήτητο νικητή... (Παρόλο που μπορεί τα διάφορα blogs, έντυπα, τηλεοράσεις, να επιδοθούν στη συνέχεια σε εκτενή πλύση εγκεφάλου του κόσμου). Και εγώ, που έχω βιώσει βαθύτατα μες στην ψυχή μου την "άρνηση του κράτους", ήρθα εν τούτοις να σκεφτώ ότι θέλω έναν υπεύθυνο άνθρωπο να κυβερνήσει τη χώρα μου. Και, αν και δεν έχω δικά μου παιδιά, όταν μίλησε για το μέλλον των παιδιών μας, έκρουσε μια ευαίσθητη χορδή μέσα και στη δική μου καρδιά...
Φίλες και Φίλοι μου, δεν ξέρω ειλικρινά τι να κάνω. Και, χωρίς κανένα ίχνος υστεροβουλίας, μού έρχεται κάτι στο μυαλό: Σας καλώ να ψηφίσετε στο ερώτημα που απευθύνω στο sidebar του blog αυτού, το οποίο βρίσκεται στα δεξιά σας. Και προσωπικά θέλω να ψηφίσω αυτό που θα αναδειχτεί πρώτο σε αυτό το ερωτηματολόγιο. Αυτό θα κάνω... Για να ψηφίσετε, απλά επιλέξτε με το ποντίκι του υπολογιστή σας την κουκίδα που κρίνετε σωστότερη και μετά πατήστε το Vote.
Δεν θα πω άλλα. Μην περιμένετε από εμένα αναλύσεις των εφημερίδων. Είμαι ένας απλός άνθρωπος σαν και σας. Κάνω χιούμορ εντελώς καλοπροαίρετα και τους χτυπώ όλους. Είναι μόνο χιούμορ. Όμως η ζωή θέλει υπευθυνότητα και απόψε εγώ ήθελα να μιλήσω στους έναν-δυο-τρεις όλους κι όλους συναθρώπους μας, που θα με τιμήσετε να επισκεφτείτε το blog...
Ευχαριστώ για το χρόνο σας,
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης comments powered by Disqus
