Ο στρατιώτης πολεμά με το στομάχι
κι ο Καραμανλής με όλα του τα πάχη!
Έχει εκτόπισμα σαν πλοίο του Αγουδήμου
και βαθειά φωνή σαν την Ελένη Δήμου!
(Οι κριτικοί, όταν γράψαμε το παραπάνω τετράστιχο, αποφάνθηκαν: Χμμ, λόγια του μεγάλου Ναπολέοντα στον πρώτο στίχο, χμμ, παχύς ο Καραμανλής; Πού ακούστηκε; χμμ, τα πλοία του Αγουδήμου κατάσχονται όλα, χμμ, η Ελένη Δήμου είναι για τα μπάζα)...
Στήνουν σκιάχτρα στα χωράφια οι ξωμάχοι
κι είν' ο Παπανδρέου σκιάχτρο μες στη μάχη!
Τον κοιτάζει η Μαργαρίτα, λέει: "Παιδί μου,
τι όλο γράφεις, γράφεις σαν τον Νίκο Δήμου";
(Οι κριτικοί εδώ είπαν: Χμμ, πού θυμήθηκες τους ξωμάχους; Έχουμε να τους ακούσουμε από το Δημοτικό, χμμ, σκιάχτρο ο Παπανδρέου; Μα ποιοι τον στήσανε; χμμ, η Μαργαρίτα δεν λέγεται έτσι, μα Margaret, χμμ, ο Νίκος Δήμου ναι, είναι μέγας συγγραφέας)...
Στη χτεσινοβραδινή τους κόντρα, εν τάχει,
τούτοι εδώ οι κακοβαλμένοι μονομάχοι,
είπαν για όλα: Περί κράτους, περί δήμου,
μα ξεχάσανε τ' αρνιά του γερο-Δήμου!
(Οι κριτικοί στην τελευταία στροφή πάθανε κάτι!... Χμμ, εν τάχει είναι ποιητικότατη φράση, χμμ, το κακοβαλμένοι έπρεπε να είναι καλοβλαμμένοι, χμμ, τα εν κράτει, τα εν δήμω, μη εν τάχει, μη εν οίκω, και χμμ, ποιος τον χ...ζει το γερο-Δήμο, που εγέρασε μωρές παιδιά;)...
Πολ Σάτιρος (Έχουμε πλουραλισμό σε αυτό το blog)
comments powered by Disqus
