18 Φεβρουαρίου 2010
Ο Ψυχάρης, Κώστα μου...
Υψηλής περιωπής ποίημα, το οποίον αντικατοπτρίζει άριστα το σημερινό δημοσίευμα του έγκριτου ιστολογίου fimotro, το αναρτημένο εις την κατευθείαν διεύθυνσιν http://fimotro.blogspot.com/2010/02/blog-post_1173.html, ένθα εάν ανατρέξετε (μη, μην ανατρέξετε και μάς φύγετε από εδώωω!) θα βρείτε εκεί το πλήρες, σοβαρό και εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του παντελώς άγνωστου μπλόγκερ.
Ο Ψυχάρης, η ψυχή σου,
Κώστα μου Καραμανλή,
που συντάσσονταν μαζί σου,
τότε που ’χες το μαλλί,
τώρα γράφει τέτοιες φράσεις
τέτοια λόγια φοβερά,
που το «Βήμα» θες να πιάσεις,
να το κάψεις στην πυρά!
Τον Καψή παραγκωνίζει,
τον χορεύει στο ταψί,
μοναχός του αποφασίζει,
για τον τρόπο τον αψύ,
καλοπιάνει το Ντοράκι,
να διασπάσει την Νου-Δου,
στο μικρό του δαχτυλάκι,
πιόνι του, σε παίζει… Ιδού!
Κώστα μου και Λουδοβίκε,
στη Ραφήνα πώς περνάς,
μήπως ο χιονιάς σε βρήκε,
μην νηστεύεις και πεινάς,
στην Νατάσσα σου, τι λένε,
κάτω στην ψαραγορά,
μήνα και τα blogs σού φταίνε
και θυμώνεις φοβερά;
Πολ Σάτιρος comments powered by Disqus