Μια φορά κι έναν καιρό, στο Δουκάτο της Βλακεντίας, η Δούκισσα, όχι η τραγουδίστρια καλέ, μα η Δούκισσα της Βλακεντίας, πέθανε… Στο θρόνο την διαδέχτηκε ύστερα από μια λαμπρή ταφική τελετή ο συμπαθής Δούκας Γαπ Αγάπ, ιδιαίτερα αγαπητός στον λαό του, κυρίως λόγω των σπαθάτων προεκλογικών δηλώσεών του ότι, «λεφτά υπάρχουν».
Ε, τώρα τι σάς τα λέω; Αφού αυτά τα ξέρετε!
Ο Γαπ Αγάπ ανέλαβε τα ηνία του Δουκάτου, ενώ στο πλευρό του φιγουράριζε σαν καλλονή η κακάσχημη Πάντα («Πάντα» είναι το όνομά της, διότι μοιάζει εκπληκτικά με το συμπαθές πάντα, το ζωάκι που ενδημεί σε ποιος ξέρει τι μήκη και πλάτη της Γης – σιγά τώρα, ευθυμογράφημα κάνουμε, μην σκαμπάζουμε κι από Γεωγραφία).
«Καλορίζικος Μεγάλε Ηγέτη της Βλακεντίας, στον κακορίζικο θρόνο», επευφημούσαν τα πλήθη από κάτω.
«Μπα; Και γιατί είναι κακορίζικος ο θρόνος;», ρώτησε με την γνωστή στεντόρεια φωνή του ο Γαπ Αγάπ ακουμπισμένος με τα δυο του χέρια στο μπαλκόνι.
«Ρώτησε τον Κωστάκη, ρώτησε τον Κωστάκη», απάντησαν τα πλήθη εν χορώ και οργάνοις, όμως ο Γαπ Αγάπ αγνόησε τα λόγια τους και συνέχισε την εμπνευσμένη του ομιλία:
«Λάβαμε το μήνυμα,
του ΒΛΑ.ΣΟ.Κ. το κίνημα,
τώρα συνεχίζει,
όθεν, βράσε ρύζι!
Φέρνουμε Μνημόνια
και καινά δαιμόνια,
λέμε «ναι» στην Τρόικα
και στην Περεστρόικα,
λέμε «ναι» και στον Στρος Καν,
ας μας κλέβει στο κουμ-καν,
κι αν μας πνίξουνε τα χρέη,
πάλι θα ’μαστε ωραίοι,
διότι μας ψηφίσατε
και δεν εψοφήσατε,
καλό ψόφο να ’χετε,
σκέφτεστε, άρα υπάρχετε»!
Εεεεεεε, οεεε, οεεε!... Ο κόσμος τώρα παραληρούσε κυριολεκτικά. «Φέρε τώρα τα λεφτά, να μην τα ’χουμε κλεφτά, να γιομίσει ο σάκος μας, είσαι ο Γαπάκος μας»!...
Την επόμενη μέρα, το πρωί, η κακάσχημη Πάντα συνοδευόμενη από ένα τσούρμο δημοσιογράφους τύπου Πατέρα Ιωάννη, Βλαχαδερού, Χαζονίκου, Μέλι Στάει και λοιπούς, μετέβη στο Κεντρικό Θησαυροφυλάκιο της Βλακεντίας για να πάρει χρήματα ν’ αγοράσει ένα συνολάκι που το είχε βάλει στο μάτι προεκλογικά, μα ο άτεγκος πωλητής δεν τής το πούλησε με σκόντο, οπότε η Πάντα περίμενε υπομονετικά να κερδίσει ο άντρας της τις Εκλογές ώστε να πάει να το πάρει με την αξία της, πετώντας μάλιστα κατάμουτρα στον άτεγκο πωλητή τα κατιτίς χιλιάδες ψωροευρώ του συνολικού κόστους που είχε ζητήσει προεκλογικά για το εν λόγω συνολάκι, συν τώρα τον νέο Φ.Π.Α. είκοσι-τρία τοις εκατό, το οποίον μεθερμηνευόμενον εστίν: «Πάρ’ τ’ αβγό και κούρεφ’ το»! Καταλάβατε;
Άνοιξε η Πάντα το συρτάρι και το βρήκε ρέστο και ταπί!
Είδατε, με τι συντομία σάς τα εξιστορούμε όλα; Παρακάτω να δείτε!... Λοιπόν, μπλα-μπλα-μπλα και μπλα-μπλα-μπλα, μια και δυο τρέχει στον άντρα της τον αντρούλη της, τον συμπαθή Δούκα Γαπ Αγάπ!
«Αγάπη μου, Αγάπ! Δεν έχουμε λεφτάπ»!
«Πού πήγαν τα λεφτάπ; Πού πήγαν τα λεφτάπ»;
«Κουμπί, ορ νατ κουμπί»; (Αυτό είναι από τον «Άμλετ», αλλά εδώ που φτάσαμε…).
«Πω, πω, κακάσχημη Πάντα μου! Δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για να αγοράσουμε ένα κουμπί»;
«Δυστυχώς, Γαπ Αγάπη μου»…
Ο Γαπ Αγάπ δεν έμεινε ανενεργός. Κάλεσε αμέσως στο Οβάλ Θρανίο τον υπουργό του των Οικονομικών, τον σεβάσμιο Βλακάκο Διοπτροφόρ και τού ανέθεσε να ξεζουμίσει τις γριές, που παίρνουν τη σύνταξή τους, να στίψει σαν λεμόνι τους δημόσιους υπαλλήλους που ξύνουν-ξύνουν το ξυστό τους μπας και δούνε καμιά καλύτερη μέρα, να πατήσει χάμω σαν χταπόδι ένα χταπόδι και να τού το φέρει να το φτιάξει η κακάσχημη Πάντα με κοφτό μακαρονάκι στο φούρνο. Νιαμ-νιαμ!
Κι άρχισε η πείνα!... Ο λαός πεινάει!... Οι εκπομπές στην τηλεόραση λίγο-λίγο έγιναν όλο και πιο θρασύτατες: «Ο μάγειράς μας μαγείρεψε κοτόπουλο με παντεσπάνι. Σπάνια συνταγή, γαρνιρισμένη με σαλάτα γιαουρτλού και πουρέ ογκραντέν! Πώς το έκανες, βρε μάγειρά μας»; Και λιγουρεύουν οι τηλεθεατές της Βλακεντίας, αλλά λεφτά δεν έχουν πια ούτε για κάστανα…
Κλεφτά παίρνω τα κάστανα, τα κρύβω στο τσεπάκι,
περνώ απ’ την κόφα δυο φορές, τρία κάστανα μαζεύω,
ανάβω στην κουζίνα μου το πιο μικρό ματάκι,
τα βάζω πάνω στην πυρά κι εκεί τα μαγειρεύω.
Κρυφά τα τρώ’, κρυφά τα φτυώ σαν έχουνε σκουλήκια,
να μη με δούνε τα παιδιά, γιατί γι’ αυτά δεν φτάνουν,
έχασα τη δουλίτσα μου οπού κολλούσα μπρίκια
κι όσοι μού δίνουν δανεικά, τον δάσκαλο μού κάνουν.
Και, νάσου, με τούτα και με κείνα, ερχόμαστε στο σήμερα και στις τρέχουσες εξελίξεις: «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΒΛΑΚΕΝΤΙΑ. ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΝ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΟΥΚΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ».
Η διακαναλική στο Δουκάτο:
«Αν δεν ψηφίσετε τον Τρίχα Κατσαρό, τον ευνοούμενό μου, θα προσφύγω σε πρόωρες γενικές Εκλογές και τότε θα δείτε τον Μωάμεθ Αρχιεπίσκοπο»!
«Δηλαδή, μας εκβιάζετε κύριε Αγάπ»;
«Όχι, δεν σας εκβιάζω! Σας αγαπώ»!
«Ο Μωάμεθ Αρχιεπίσκοπος; Πείτε μας, πείτε μας γι’ αυτό».
«Πολύ καλή η ερώτησή σας! Χαίρομαι που σε τούτη τη διακαναλική μού κάνετε τόσο καλές ερωτήσεις. Μα, πού είναι ο Χαζονίκος; Δεν είναι μαζί σας»;
«Έστειλε άλλον, έστειλε άλλον…», απάντησε με κρυφό μαράζι η Μέλι Στάει.
«Κρίμα, κρίμα! Λοιπόν, το πρόβλημα της καθαριότητας των Δήμων και μπλα-μπλα-μπλα»…
Για την ιστορία, στον πρώτο γύρο των Αυτοδιοικητικών Εκλογών της Βλακεντίας, νικητής ανακηρύχτηκε η αποχή. Στον δεύτερο; Χμμ, θα δείξει. Επανερχόμαστε, δημήτριοι!...
comments powered by Disqus
