Ο Πάγκαλος στην πλαζ των γυμνιστών,
τριάντα χιλιόμετρα από την Αθήνα,
πηγαίνει μ’ αυτοκίνητο κλειστόν
και πάντα συντροφιά με την Χριστίνα!
Λιγούρικα κοιτάζει απ’ τα φυμέ
τα τζάμια, την πανέμορφη Χριστίνα,
«κάνε μωρό μου μια βουτιά για με,
που σ’ έχω για ρεκλάμα, για βιτρίνα»!
Μετά, με τον κλιματισμό στο φουλ
και μια πετσέτα πάνω στο τιμόνι,
παίρνει έναν ύπνο για να νιώσει cool,
ενώ η Χριστίνα μόνη, ξεσαλώνει!
Σκύβει στην άμμο, βότσαλα να βρει,
φτιάχνει βραχιόλια από πευκοβελόνες,
είν’ άβγαλτη, κατάλευκη κι αβρή,
φοβάται τα μερμήγκια και τις σκόνες!
Κι ο Πάγκαλος χοντραίνει συνεχώς,
λένε πως κινδυνεύει και να σκάσει,
ναι μεν, δεν φταίει σε τίποτα ο φτωχός,
μα άμα δεν σκάσει, αυτή πώς θα το σκάσει;
Χου, χου, χου!... Την είπαμε πάλι τη μαλαγανία μας! Εντάξει, μη βαράτε!... Έρχεται κι άλλο… (Κάντε refresh σε λίγο)…
comments powered by Disqus
