Αγαπημένο μου ΠΑ.ΣΟ.Κ., σού στέλνω αυτό το γράμμα,
για να σού πω πως τέλειωσαν οι μέρες μας αντάμα.
Τώρα θα βγω στο Σύνταγμα να βρω καινούργιο ταίρι,
θα σε θυμάμαι, Κόμμα μου, χειμώνα-καλοκαίρι.
Ποτέ δε θα ξεχάσω εγώ τους δυνατούς σου φόρους
και τα βουνά των σκουπιδιών σ’ όλες τις λεωφόρους.
Τα λόγια τα περήφανα και τα λαμπρά του Γιώργου,
που φέραν τη επίβλεψη Ταμείου φιλοστόργου.
Αγαπημένο μου ΠΑ.ΣΟ.Κ., λίγα είναι τα ψωμιά σου,
να ρίξεις ό,τι απέμεινε, μες στον Καιάδα, βιάσου.
Μετά, σε ρίχνουν οι άνθρωποι, που δεν καταλαβαίνουν,
τη σχέση και τα αισθήματα που εμάς τους δυο μας δένουν.
Και να σκεφτείς, πόσο ήθελα κάτι να σού ’χα κάνει,
πέρα από το πλατωνικό, κάτω από ’να πλατάνι.
Γιατί με τα παλούκια σου και τα οδοφράγματά σου,
μάλλον εσύ μού το ’κανες. Πάρε τον πούλο! Γεια σου!...
comments powered by Disqus
