Ήταν έξι και δεκάξη,
που με σήκωσε
και με ρώτησε: «Όλα εντάξει;
Είσ’ ο Νίκος, ε»;
«Είμ’ ο Πάνος, Μαργαρίτα»,
τής απάντησα,
βρε να σού πετύχει, κοίτα,
τέτοια μάντισσα!
Τα πουκάμισα του Γιώργου,
τα σιδέρωνε
κι ενός ήλιου φιλοστόργου
φως ξημέρωνε.
«Είσ’ ο Πάνος κι όχι ο Νίκος,
παλιοπίθηκε»;
«Κάνω ρεπορτάζ»… «Αδίκως!»,
αποκρίθηκε.
Ω, μικρές παρεξηγήσεις,
τα χαράματα
κι άντε να τής εξηγήσεις
τόσα πράματα…
comments powered by Disqus
