Ο πάναγνος κύριος Φερέτης,
φίλος καλός του Πατριάρχη,
«εκβιαστής εκ προμελέτης»,
είν’ ένας τύπος «δεν υπάρχει»!...
Καλός φαινόταν και σπουδαίος,
λίγο περήφανος «τα τ’ ώτα»
και τον ακούγαμε με δέος,
να λέει στην Ε.Ρ.Τ. τα γεγονότα!...
Ποιος θα το πίστευε, βρε παίδες,
ότι μέχρι κι αυτόν ακόμη,
θα πιάνανε με χειροπέδες
βορειοελλαδίτες αστυνόμοι!...
Και τώρα στο κελί θα μένει,
με τους στυγνούς εγκληματίες,
σ’ όσα εκκλησάκια και τεμένη
κι αν κάνει προσευχές, νηστείες!...
Ο πάναγνος κύριος Φερέτης,
είν’ ένας τύπος «μη μού άπτου»,
των τοκογλύφων καθηγέτης,
ρόλον ασκών …καντηλανάπτου!...
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ:
Τα στοιχεία που αναφέρουμε προέρχονται από τα ρεπορτάζ που ακούμε στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, καθώς επίσης από όσα είπε στο βήμα της Βουλής ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και από τις δημοσιεύσεις του διαδικτύου. Στην πραγματικότητα ωστόσο, ενδέχεται ο κύριος Φερέτης να μην έχει διαπράξει καμία εγκληματική πράξη και όλα να είναι ψέματα! Συνεπώς, το παρόν ποίημα ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο κύριος Φερέτης έχει διαπράξει τα αδικήματα που τού προσάπτουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι χαρακτηρισμοί και η ειρωνεία επιστρέφονται στους ελεεινούς ψεύτες και τους συκοφάντες… Αν ο κύριος Φερέτης είναι όντως αθώος, τότε ασφαλώς δεν μας κατακρίνει, διότι κατανοεί – φανταζόμαστε – ότι τα λεγόμενά μας θα τού άξιζαν (και είναι και λίγα) αν και εφόσον ήταν ένοχος. Κατανοεί λοιπόν και επαυξάνει, αν είναι αθώος, όπως ευχόμαστε από βάθους καρδιάς…
comments powered by Disqus
