Ω, ω, ω, μυλωνάς ήταν ο μπαμπάς σου,
ω, ω, ω, γλυκιά κοπέλα συμβασιούχα,
αλεύρι γέμισες τα ρούχα,
των βουλευτών της συμφοράς!...
Ω, ω, ω, ζαχαροπλάστης ο μπαμπάς σου,
αχ, Γεωργίου μες στ’ αλεύρι,
τέτοιο κακό μωρέ να σ’ εύρει
ή, μήπως, τ’ άσπρα σου φοράς;
Ω, ω, ω, φούρναρης ήταν ο μπαμπάς σου,
βαχ, καψερέ Μαρκόπουλέ μου,
άσπρον και σένα εκάναν, Θε μου,
που ’ν’ το γαλάζιο της …χαράς;
Ω, ω, ω, κορίτσι καλαματιανό,
θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, ω, ω, ω,
που να ’χει κότσια, να ’χει απ’ όλα
και τ’ όνομά της να ’ναι Λόλα,
μόνο ένα πράγμα με φοβίζει,
μήπως τις νύχτες …ροχαλίζει!...
Δείτε την είδηση που μάς ενέπνευσε το ποίημα
comments powered by Disqus
