Πώς θ’ ανακαταλάβουμε τις πόλεις, σαν την Τροία;
Τέτοια, ο Αντώνης Σαμαράς είπε στο Ζάππειο 3.
Μαζί του, βρέθηκαν πολλοί!... Τους πιάσαμε στα πράσα:
Τον Κώστα τον Καραμανλή, μα δίχως την Νατάσσα.
Τραγάκη κι Αβραμόπουλο… Βρε Τζότζολα, πού πήγες;
Δεν είδαμε την Τζότζολα· κάπου θα χάφτει μύγες!
Ο Μιχελάκης, φυσικά, κι αυτός εκεί βρισκόταν,
στα μπροστινά καθίσματα κι αριά και πού, ξυνόταν!
Μάλλον γι’ αυτό τον είχανε μακριά από τη Γεωργία
και δίπλα της εβάλανε τον Κώστα… Τι μαγεία!
Ήταν ο λόγος στιβαρός, του Σαμαρά του Αντώνη,
μόνο που μοιάζει να ξεχνά πως ο φτωχός πληρώνει.
Στα λόγια κάνει θαύματα!... Καταμεσής της κρίσης,
επιδοτεί την αγροτιά, στηρίζει επιχειρήσεις!
Διώχνει τα ντέρτια, τους καημούς! Άπαιχτος είν’ ο τύπος!
Μήπως να τον ψηφίσουμε για να σωθούμε; Μήπως;
Μόλις τον λόγο του έκλεισε, τι γελαστοί ήταν όλοι!
Θαρρείς και τους χαρίσανε γεμάτο πορτοφόλι!
Ούτε κανείς εσκέφτηκε, στους ιάμβους κι αναπαίστους,
πως άλλα λεν τα χείλη τους κι άλλα οι υπογραφές τους!
comments powered by Disqus
