Είδα στον ύπνο μου την Παπαρήγα
κι ότι στο Κόμμα της, δήθεν επήγα.
«Χαίρεται, Αλέκα μου»… – «Γεια σου και σένα»!
«Με ποιόνε τα ’φτιαξες»; – «Α, με κανένα»!
«Μόνη σου, απόμεινες»; – «Τι λες; Εξήγα…»,
σαν να την τσίμπησε, φώναζε, μύγα!
«Δεν είμαι μόνη μου κι έχω χιλιάδες,
με τις τιράντες τους, με τους κουβάδες»!
«Σε μια διαφήμιση πρόλαβα λίγα»,
δικαιολογήθηκα… «Κάποιον κολλήγα»…
«Μα, ναι!», μ’ απάντησε… «Για κείνον λέω!
Καλοστεκούμενο και ρωμαλέο»!
«Μπράβο σου, μπράβο σου»! – «Ξέρεις τον Ρήγα;
Ήτανε μπράβος μου! Τού λεγα, “οδήγα”!
Κι αυτός με πήγαινε στις Συγκεντρώσεις…
Χρήματα τού ’δινα, πάντα με δόσεις»!
Πήρα την σκούφια μου, που ’χει και ρίγα
κι αποχαιρέτησα την Παπαρήγα.
«Ό,τι καλύτερο!... Και με την νίκη»!...
Και μπήκα στο μετρό, για …Σαλονίκη!
comments powered by Disqus
