Σαν σήμερα πήραν την Πόλη
κι ήτανε πάλι μέρα Τρίτη,
μπήκαν οι Τούρκοι σαν διαβόλοι
και κάψανε το κάθε σπίτι!
Πριν πεντακόσια εξήντα χρόνια
πλην ένα… Ποιος το φανταζόταν,
πως θα ’μπαιναν χωρίς συμπόνια,
μια νύχτα που κι ο Θεός κοιμόταν!
Βεβήλωσαν τα μοναστήρια,
φόνεψαν κόσμο και κοσμάκη,
γυναίκες πέρασαν τα μύρια
κι οι ζωντανές ήπιαν φαρμάκι!
Αλλά και σήμερα, για κοίτα,
λες, τίποτα δεν έχει αλλάξει,
ξαναμοιράζουνε την πίτα,
με πόση πονηριά και τάξη!
Δεν είναι Τούρκος όμως τούτος,
να βγαίνει από τους υπονόμους,
άλλοι σ’ αρπάζουνε το πλούτος,
με ίδια διατάγματα και νόμους!