Ψάχνω ένα κόμμα να ’χει ανθρώπους τιμημένους,
ψάχνω ένα κόμμα δίχως βλάκες και φελλούς,
να ’ναι του γούστου της Μαντώς της Μαυρογένους,
του Φον Κανάρη, κι ίσως, και της Μιχαλούς!
Το ’να, του Τσίπρα, είναι για τους απελπισμένους,
τ’ άλλο, του Σαμαρά, για τους πολύ δειλούς,
του Βενιζέλου, για τους μη μετανιωμένους,
ψάχνω ένα τέταρτο που να ’χει πιο καλούς!
Κάποιοι μού λεν για Παπαρήγες και Καμμένους,
για Χρυσαυγίτες που τους κάναμε …πολλούς,
ποιο θα ’ν’ το μέλλον του κακόμοιρου του Γένους,
θα πάει στις κάλπες ή θ’ αράξει στους γιαλούς;