Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Τελικά, στις 17 Ιουνίου, ψηφίσαμε ό,τι καλύτερο για την Ελλάδα… Ούτε δώσαμε μέσω μιας μαζοχιστικής ψήφου την απόλυτη αυτοδυναμία στην Νέα Δημοκρατία, ούτε αναδείξαμε πιο δυνατό τον Ευάγγελο Βενιζέλο – η οποιαδήποτε παραπάνω δύναμη στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ξυπνούσε την επικίνδυνη αρχομανία του αρχηγού του – ούτε όμως και ακυρώσαμε την ισχύ της αντίθετης φωνής, αυτής δηλαδή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Έτσι, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παραμένει δυνατός και συνιστά αυτή τη στιγμή το αντίπαλο δέος, εντός αλλά και εκτός της χώρας. Επίσης, είναι ευχής έργο που ο Φώτης Κουβέλης δεν αποτελεί τον βασικό ρυθμιστή (= την αριθμητική τσόντα), ώστε να μπορεί να προβάλει την αξίωση να γίνει αυτός πρωθυπουργός. Σημειώνουμε πως μετά τις Εκλογές της 6ης Μαΐου, είχε την απίστευτη δυνατότητα να το πετύχει, έχασε όμως την ευκαιρία του. Οι γέροι δεν σκέφτονται γρήγορα…
Με την ψήφο μας, οι Έλληνες ως σύνολο, ζητήσαμε επαναδιαπραγμάτευση και όχι ακύρωση-καταγγελία του μνημονίου. Αποδείξαμε για μια ακόμη φορά ότι διαθέτουμε αληθινή ευρωπαϊκή συνείδηση. Ο γράφων ψήφισε ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με βαριά καρδιά και παρότι γνώριζε πως πολλοί στη θέση του δεν θα άντεχαν να πράξουν το ίδιο. Τις τελευταίες προεκλογικές μέρες, πολλές ήταν οι κομμουνιστικές κορώνες που έβγαιναν από τα χείλη των Συριζαίων, καθώς και πολλές οι αντιφάσεις.
Και, στην ουσία, αν γινόταν πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, θα ήταν πολύ πιο άπειρος από τον Αντώνη Σαμαρά και ενδεχομένως εξαιρετικά υποχωρητικός απέναντι στους δανειστές μας (παρά τα σκληρά λόγια του τα οποία νέρωσε αρκετά προς το τέλος), ενώ ταυτόχρονα θα περιόριζε σημαντικές ελευθερίες και κεκτημένα του λαού μας στον τομέα «φιλελευθερισμός». Και ο γράφων είναι ένας φιλελεύθερος άνθρωπος. Από την άλλη μεριά πάντως, καμία λευκή επιταγή δεν δίνουμε στην Νέα Δημοκρατία…
Η Νέα Δημοκρατία, ως κυβέρνηση πλέον, ΠΡΕΠΕΙ να διαπραγματευτεί το Μνημόνιο και να επιδείξει σημαντική επιτυχία στην διαπραγμάτευση αυτή. ΠΡΕΠΕΙ να αποκαταστήσει τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, τουλάχιστον στα επίπεδα του 2009. ΠΡΕΠΕΙ να επισείσει στους ευρωπαίους εταίρους μας ένα Σχέδιο Β΄ (plan B΄) και παρατηρούμε ότι ήδη άρχισε να γίνεται λόγος γι’ αυτό. Και προσθέτως…
…Ο Αντώνης Σαμαράς, ΠΡΕΠΕΙ αύριο να μεταβεί στο στάδιο όπου διεξάγεται ο αγώνας Γερμανία-Ελλάδα. Διότι θα καθίσει δίπλα στην Άγκελα Μέρκελ, θα φιληθούνε, θα αστειευτούνε, θα διαφωνήσουν ίσως αλλά θα συγχαρούν ο ένας τον άλλον και ίσως κατεβούν μαζί στα αποδυτήρια για να συγχαρούν τους παίκτες και των δύο Εθνικών Ομάδων. Αυτή η εικόνα, παρόλο που μοιάζει ασήμαντη και περνά σε δεύτερη μοίρα, θα δώσει έναν ισχυρό συμβολισμό στους λαούς της Ευρώπης:
ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΜΑΣ ΩΣ ΛΑΟΙ, ΠΑΡΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΩΜΑ.
Υπέροχο μήνυμα προς εχθρούς και φίλους…
comments powered by Disqus
