Δίνουν λεφτά να κάμψουνε το φρόνημα,
λένε, τα μέτρα πως θ’ ανατραπούν.
Μ’ αν εκλεγούν, δε θα καθίσουν φρόνιμα,
«τα θέλατε, τα πάθατε», θα πουν.
Φεύγει ο θυμός που πρώτα μας πλημμύριζε,
άστεγο, πια, δε βλέπεις ή φτωχό.
Κι ο ξένος που συνέχεια μας σιχτίριζε,
τώρα σιωπά· δε βγάζει καν ηχώ.
Έτσι, πολύ μελετημένα φτάνουμε
προς τις καινούργιες κάλπες, συρφετός.
Μ’ ένα μας «ναι», ξέρουμε θα πεθάνουμε,
μ’ ένα μας «όχι», θα βρεθούμε εκτός.
comments powered by Disqus
