Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Ήταν 27 Ιουλίου 1992 όταν η ταλαντούχα και πολυαγαπημένη ηθοποιός Τζένη Καρέζη, έφυγε από κοντά μας, στο σπίτι της, μετά από μια άνιση, αλλά θαρραλέα μάχη με τον καρκίνο. Ένα πλάσμα λαμπερό, ταλαντούχο, με παιδεία, άποψη που δε δίσταζε να την εκφράζει με θάρρος, σαφή επιχειρηματολογία και κυρίως με πολιτισμό.
Υπηρέτησε το θέατρο, τη μεγάλη της αγάπη, με απαράμιλλη τέχνη αλλά και τεχνική, μέσα από ένα εξαιρετικά πλούσιο και απαιτητικό ρεπερτόριο, που άφηνε κάθε φορά στην θεατρική Αθήνα το ανεξίτηλο ίχνος μιας σπουδαίας ερμηνείας. Υπηρέτησε όμως και τον κινηματογράφο και μέσα από τις ταινίες της, όπως ακριβώς και μέσα από τις θεατρικές της ερμηνείες, μας άφησε δείγματα ξεχωριστής ευαισθησίας, ερμηνεύοντας και όχι απλώς τραγουδώντας, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Πλέσσα, Καραΐνδρου.
Μια γυναίκα που τα είχε όλα· ταλέντο, πολιτισμό, αγωγή, ήθος, ομορφιά και ευαισθησία. Για όλα αυτά, η παρουσία της παραμένει έντονη ακόμα και τώρα, είκοσι χρόνια μετά. Και, σίγουρα, μέσα στην τόση φτώχεια, κυριολεκτική και μεταφορική, το πέρασμα της από τις ζωές όλων μας θα είναι για πολλά χρόνια ακόμα, φωτεινό σημάδι και ίχνος άσβηστο, που θα παλεύει με πείσμα και θα νικά τη λησμονιά.
Πηγή: Fimotro
comments powered by Disqus
