5 Αυγούστου 2012
Σαν ξημερώνει Κυριακή
Χαρωπό ποίημα λόγω της ημέρας!
Βγείτε από το σπίτι σας, να πάτε παραλία. Βρείτε καινούργιες γκόμενες και καινούργιους γκόμενους. Αφήστε ελεύθερους τους παλιούς και τις παλιές, να βρουν κι εκείνοι κάτι καινούργιο. Μπάστακες πια γίνατε στη ζωή τους; Κι αν περισσεύει τίποτα, ε, θυμηθείτε και μας!... Εμείς κουραζόμαστε, μοχθούμε για την ενημέρωσή σας. Μην μας ξεχνάτε άκαρδα…
Σαν ξημερώνει Κυριακή,
το σπίτι μου με χάνει!
Παίρνω την άσπρη μερσεντές
πέντ’-έξι γκόμενες κοντές
και τρέχω στο Λιμάνι!
Τρα-λα-λάαα, τρα-λα-λάαα!...
Έλα μαζί μου μια γιορτή,
μια μέρα που ’ναι σχόλη!
Με τιμολόγια πλαστά,
και με κομμένα τα μιστά,
για να ζηλεύουν όλοι!
Τρα-λα-λάαα, τρα-λα-λάαα!...
Λένε: «Ποτέ την Κυριακή»,
αλλά την Κυριακή με πιάνει!
Φεύγω για την Κεφαλονιά
που ’χει τις λίρες στα κλωνιά
– δεν λέω άλλα. Φτάνει!
Το παραπάνω αριστούργημα, αν μελοποιηθεί, μιλάμε για «εκατό χιλιάδαι δίσκοι»! Όσοι επίδοξοι μελωδοί, προσέλθετε. Οι αγκάλες μας είναι ανοιχτές. Ιδίως για τις ξανθές! Αχχχ, προσέξτε καλά: Έτσι και περάσει η μέρα και δεν έχετε κάνει αυτό που πρέπει, ΘΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΚΡΙΣΗ!!! Χε, χε… Παρηγοριές στο ιστολόγιό μας, κατά τις έντεκα το βράδυ. Θα κλάψουμε αντάμα…
Πάγκαλε!... Εσύ έχεις!!! Είσαι καλά βολεμένος!... Μη μιλάς!
comments powered by Disqus