«Έχει πανσέληνο απόψε κι είν’ ωραία…», λέει ένα γνωστό τραγούδι.
Και πράγματι, στον ουρανό τούτη τη στιγμή ανεβαίνει όλο πιο πάνω το πρώτο του Αυγούστου ολόγιομο φεγγάρι – θ’ ακολουθήσει ακόμη ένα, στα τέλη του μήνα, αλλά θα το σχολιάσουμε με τη σειρά του όταν με το καλό έρθει…
Αύγουστος, ο μήνας με τις δύο πανσελήνους. Την κόκκινη (αυτήν εδώ) και την μπλε (την επόμενη). Πόσα δεν έχουν γραφτεί για το φεγγάρι! Το πρώτο που γράφτηκε ήταν το: «Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό, να μαθαίνω γράμματα, γράμματα-σπουδάματα, του Θεού τα πράματα»…
Το τελευταίο που γράφτηκε είναι το: «Λατρεύω την πανσέληνο, το σκόρδο και το σέλινο, το παγωτό χωνάκι, το ρύζι με σπανάκι»… Αν δεν αναγνωρίζετε αυτούς τους στίχους, είστε απολύτως δικαιολογημένοι, διότι γράφτηκαν πολύ-πολύ πρόσφατα. Μιλάμε δηλαδή, στο δευτερόλεπτο!
Με την πανσέληνο, οι αρχαίοι Έλληνες διοργάνωναν γιορτές και ολονυχτίες, ενώ ιατρικά είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι ο οργανισμός του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της πανσελήνου έχει ανάγκη από λιγότερο ύπνο. Σημειωτέον ότι, οι λύκοι συνεχώς ουρλιάζουν όταν το φεγγάρι είναι κόκκινο…
Τέλος, ο Αύγουστος εκτός από τις δύο πανσελήνους, φέρνει και σύκα στις συκιές, οπότε καλό θα είναι να γεμίσετε μια πιατέλα και να την προσφέρετε στον Αντώνη τον Σαμαρά, καθώς ο περί ου ο λόγος πολιτικός κατάγεται από την Καλαμάτα, τόπο που ως γνωστόν ευδοκιμούν οι συκιές!
Καλαματιανή αγαπούσα κάποτε κι εγώ – αχ, οι κοπέλες εκεί δεν παίζονται. Όσο για τους άντρες, αγριάνθρωποι, α-πα-πα, πα-πα!... Ο αδερφός της, εκεινής, έκανε τα αδύνατα-δυνατά (με τις απειλές του) για να μείνει η αδερφή του ανύπαντρη και τώρα πλέον γιομάτη τρίχες και χοντρή…
Είδατε; Για την πανσέληνο λέγαμε, αλλά πού καταλήξαμε!...
comments powered by Disqus
