Ίσως κανένας ποιητής, δεν έγραψε ποτέ (μέχρι τώρα) κάποιο ποίημα για την Εύα Μαυρογένη… Ωστόσο, η εκπομπή της, «Νύχτα ευάλωτη», στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, αφήνει κάθε βράδυ άφωνους όλους τους ποιητές – κι όχι μόνο…
Ω, η ήρεμη, σαγηνευτική φωνή της!... Πώς έρχεται να «δέσει» ξαφνικά, ύστερα από έναν άντρα που προηγείται δίχως να ξέρει τι λέει κι ύστερα επίσης από το σύντομο δελτίο ειδήσεων, όπου συνήθως οι εκφωνητές και οι εκφωνήτριες (του δελτίου) υπολείπονται σε ορθοφωνία εκείνης…
Εύα Μαυρογένη, κυρίες και κύριοι, η νέα εκπληκτική Νανά Τσούμα της κρατικής ραδιοφωνίας… Αφού στην αρχή μάλιστα, νόμιζε κανείς ότι ακούει το φάντασμα της Νανάς!... Αλλά όχι. Τούτη εδώ είναι πιο καταρτισμένη, πιο καλά διαβασμένη, πιο πολύ μέσα στα θέματά της…
Δυστυχώς, δε θα ζωντανέψει πια το θρυλικό «Κάτω απ’ το κιόσκι»… Πάντως, η «Νύχτα ευάλωτη» αποτελεί καλή παρηγοριά. Άραγε, πώς να είναι η Εύα; Ξανθή, μελαχρινή, πακιστανών χαρακτηριστικών; Πάντοτε το ραδιόφωνο είναι κάτι σαν «ραντεβού στα τυφλά».
Να σκεφτείτε, λάτρευα κάποιον Γιώργο Γεωργίου – στα αθλητικά ιδιωτικού σταθμού – μέχρι που είδα τα δόντια του! Mama mia!... Έμαθα, κατόπιν, πως τα έφτιαξε και τού στοίχισαν μια περιουσία! Ευτυχώς, γιατί νόμιζα πως δεν έχει κι έλεγα να κάνω έρανο για πάρτη του…
Η Εύα Μαυρογένη, δεν χτυπιέται σαν άλλους πάνω απ’ το μικρόφωνο. Απαλή και ποθητή η φωνή της, βγαίνει δυνατά, καθαρά, με τέμπο… Την ακούω συνήθως ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου κι όταν δεν με παίρνει ο ύπνος – το ’χει αυτό το κουσούρι, να με αποκοιμίζει – ευχαριστιέμαι εκπομπή…
Και μαθαίνω πράγματα… Είχε ένα θεματάκι για την Σμύρνη, τις προάλλες. Ένα βιβλίο των εκδόσεων «Κέδρος». Τους ξέρω εκεί στον «Κέδρο»… Είχαν αναρτήσει στο facebook προαναγγελία για την συνέντευξη. Το βιβλίο πρέπει να είναι καλό. Τουλάχιστον δεν το υπογράφει η Ρεπούση…
Α, μην ξεχάσω να πω και τούτο: Τα τραγούδια της! Μανώλης Χιώτης, Αλίκη Βουγιουκλάκη και σία – μπορείς ν’ ακούσεις το «Τράβα μπρος» (από το «Η Αλίκη στο Ναυτικό») πλάι-πλάι με το «O, mon amour». Όλα τα κάνει και κολλάνε, με τη συγκολλητική της ουσία, αυτή του προαιώνιου θήλεως…
Και τώρα το ποιηματάκι μας. Λέγεται: «ΕΥΑ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ»:
Πάντοτε μια Εύα σού πηγαίνει
το μήλο να το κάνεις μαμ,
ξέρεις την Εύα Μαυρογένη,
την Ομηρόλη και του Αδάμ.
Πενήντα ετών με μαύρο γένι
κι ακόμα λες, «σερσέ λα φαμ»,
ψάχνεις την Εύα Μαυρογένη,
την Ομηρόλη και του Αδάμ.
Βάζεις την ΝΕΤ Εφ-Εμ εν γένει
γιατί δεν κάνουνε σαρδάμ,
ακούς την Εύα Μαυρογένη,
την Ομηρόλη και του Αδάμ.
Από το τρένο κατεβαίνει
μια πεντανόστιμη μαντάμ,
βλέπεις την Εύα Μαυρογένη,
την Ομηρόλη και του Αδάμ.
Πολλοί το μπασταρδέψαν ξένοι
τούτο το τούρκικο χαμάμ,
διώξτε την Εύα Μαυρογένη,
κρατήστε μοναχά του Αδάμ.
Ελπίζουμε να τής αρέσει, της αγαπητής Εύας Μαυρογένη. Τι λέτε κι εσείς, λατρεμένες μας αναγνώστριες και αξιότιμοι αναγνώστες; Θα τής αρέσει; Ή, καλού-κακού, να αποφεύγουμε για λίγο καιρό την τυχαία συνάντηση μαζί της;
Σχολιάστε στο χώρο των σχολίων. Πείτε μας έναν καλό λόγο…
comments powered by Disqus
