Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα,
μόλις θα ψηφιστούν τα μέτρα.
Θα κάνω την καρδιά μου βράχο,
γιατί λεφτάκια πια δε θα ’χω!
Στον δρόμο ποιος θα με γνωρίζει,
γκρίζος εγώ κι οι τόποι γκρίζοι;
Στον δρόμο ποιος θα με τηράει,
με την κοιλιά να γουργουράει;
Μάς ερουφήξαν το μεδούλι,
γινήκαμε δικοί τους δούλοι.
Μάς ερουφήξαν τον ιδρώτα,
τρων αστακούς και μεις καρότα!