Εσένα, δε σού πήγαινε κουστούμι,
εσένα, δε σού πήγαινε Βουλή,
σού πήγαινε να ζεις σ’ ένα μπουντρούμι
και να ’χεις το κεφάλι σου γουλί!
Εσένα, δε σού πήγαιναν τα πλούτη,
εσένα, δε σού πήγαιναν τιμές,
σού πήγαιναν Εφιάλτες ή και Βρούτοι
και σ’ ένα υπόγειο να ζούσες μες!
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με κόπους,
υπάρχουν άνθρωποι που πια δε ζουν,
είναι φτωχοί κι ευγενικοί στους τρόπους,
που κάποιοι σαν και σένα, απομυζούν!
 |  |
