Με την ευκαιρία της επανανάληψης των καθηκόντων του στον προεδρικό της Βουλής θώκο, αφιερώνουμε τούτο το σατιρικό ποιηματάκι – το μη έχον καμία ασφαλώς σχέση με την πραγματικότητα (και το τονίζουμε αυτό) – στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, ως άτομο και όχι φυσικά ως θεσμό, τον οποίο θεσμό τιμούμε και σεβόμαστε απεριόριστα και με όλη την ελληνική καρδιά μας...
Πώς ν’ αγαπήσω το Μαράκι,
που δε μισεί τον Μεϊμαράκη,
αυτόν καλέ με το μουστάκι,
τον παιδαρά!
Αχ, θα με λιώσει το σαράκι,
ήμουν από μεγάλο τζάκι,
τώρα δεν έχω για σουβλάκι,
πρώτη φορά!
Για το δικό του τομαράκι,
γινήκαμε του μποξ οι σάκοι,
σε τούτη την παρτίδα σκάκι,
τον ψευταρά!
Πόσο θ’ αντέξω; Σε λιγάκι,
θα με πετάξουν στο σοκάκι
και θα κοιμάμαι στο παγκάκι
χωρίς παρά!
Πώς ν’ αγαπήσω το Μαράκι,
που καβαλά το μηχανάκι
και τρέχει για να δει τον Λάκη*
στα Φάληρα!
(*Σημ. Πολ.Σατ.: Τον Λάκη Λαζόπουλο που κάνει live εκπομπές στο στούντιο του Alpha στο Φάληρο).
 |  |
