Γράφει ο Τάκης Ξαπλαρής
Ω, τι υπέροχη μέρα! Πόσο αυτή η πρωινή λιακάδα με ξετρελαίνει!... Κι η Σούλα λείπει!!! Ο δυνάστης της ψυχής μου, η συμβία της ζωής μου… Πηγαίνει εκδρομή!... Παιδιά, η καλύτερή μου!... Λαχείο, την έκανα! Λαχείοοο!...
Επιτέλους, θα γράψω ήρεμος. Το καλύτερό μου άρθρο θα στείλω στο «Πολιτική Σάτιρα!». Θα δεις τον αφεντικό μου να μού γλείφει τα πόδια, να μην τολμάει να με απολύσει, πια, στο αιώνα τον άπαντα!!! (Βοήθειά μας)…
Ζήτω!... Εξασφάλισα τη θεσούλα μου!... Θεωρείται δεδομένο, δεν το συζητώ!... Καιροί χαλεποί γαρ, απ’ όπου βρίσκει ο καθένας, να πιάνεται!!!
Τακ-τακ-τακ!... Τα δάχτυλά μου σβέλτα κι επιδέξια στο χτύπημα των πλήκτρων, θα γράψουν καταπληκτικά πράγματα για τις λήστες, εεε λίστες – ωχ, πρέπει να προσέξω πολύ αυτά τα ορθογραφικά! Μπορούν να με βυθίσουν!...
Λοιπόν:
«Ου Βαινιζέλως κατάντυσε γαίλως,
με κίνει τι λήστα που βρέθι στο ταίλος,
που βρέθι, που χάθι, μαιτά ξαναβρέθι,
για να ’χι κι ο μήλος, ν’ αλαίθι, ν’ αλαίθι»!...
Ας βάλω τώρα τον αυτόματο ορθογράφο, να το διορθώσει… Κλιιικ!!! Νάτο!... Τέλεια μορφή, για δείτε το κι εσείς, να μού πείτε:
«Oh, fat mister Beni, should burn into flames
the list of the names, the list of the names,
instead of preferring to drive us insane
by losing; by finding; by losing it again»!...
Μα, για στάσου! Αντί να βάλω τον ορθογράφο, έβαλα τον μεταφραστή! Ας προσπαθήσω πάλ… Ντρίιιιιιιιιιιιιιιν!... (Το τηλέφωνο).
«Ναι; Εμπρός»;
«Τζουτζούκο μου»;
«Ποιος είναι»;
«Εγώ! Η νόμιμη σύζυγός σου, καλέεε! Η Σούλα»!
«Α, γεια σου, Σούλα! Τι κάνεις; Πώς πάει η εκδρομή; Καλά»;
«Καλά!!! Τέλεια!!! Διασκεδάζω με τις φίλες μου. Έχω εδώ δίπλα μου τη Λιάνα και την Εύα! Θέλεις να τούς πεις μια καλημέρα»;
«Αργότερα, Σούλα μου. Αργότερα! Θα πάρω εγώ… Γιατί τώρα κάτι γράφω και θα χάσω τον ειρμό μου αν τούς μιλήσω»…
«Κορίτσιααα, δεν θέλει να σάς μιλήσει»…
Αμάν, αντί να με δικαιολογήσει, ρόμπα με έκανε! Παντρέψου γυναίκα να δεις καλό!... «Σούλααα! Σούλααα… Εντάξει, δώσ’ τες μου, να τους πω μια καλημέρα»…
«Ναιεεεεε, εγώ είμαι η Εύαααα!... Καλημέρα Τακούληηη, τι κάνειιιις»;
«Καλημέρα Εύα! Καιρό έχω να σ’ ακούσω. Σε είδα τις προάλλες στην τιβί που έκανες κάτι δηλώσεις»…
«Αχ, με παρακολουθείς, πονηρούληηη! Σαν καλή βουλευτίνα που είμαι, ε, παίρνω πού και πού το σοβαρό μου και δηλώνω μερικά βαρύγδουπα εκεί πράγματα και, δε βαριέσαι βρε αδερφέ»…
«Α, μη μειώνεις το σπουδαίο έργο που επιτελείς! Άλλωστε είσαι η πιο ξανθιά παρουσία μέσα στη Βουλή. Έχεις ξετρελάνει μέχρι και τον Κουίκ»!
«Πού τον θυμήθηκες αυτόν τώρα»;
«Άσε, κόλλησα»…
«Ξεκόλλααα»…
Κάτι μάλλον είπε για «ξέκ@λα» σ’ αυτό το σημείο, η πανέμορφη Εύα Καϊλή (διότι περί αυτής πρόκειται), αλλά εγώ έκανα πως δεν κατάλαβα. Τώρα, ακολουθεί η σειρά της Λιάνας Κανέλη, της δεύτερης φίλης της γυναίκας μου…
Συνεχίζεται, σε λίγο...
 |  |
