Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Είναι να θυμώνει κανείς, στον μέγιστο μάλιστα βαθμό, βλέποντας τους άπορους συμπολίτες μας – οι οποίοι πριν από λίγο καιρό ήταν άνθρωποι της διπλανής πόρτας – να συνωστίζονται στα συσσίτια των κάθε λογής φιλανθρωπικών οργανώσεων, κρατικών ή μη. Και ο θυμός αυτός, έχει παραλήπτη. Τώρα βέβαια, αν ο παραλήπτης ονομάζεται Σαμαράς, Παπανδρέου, Παπαδήμος, Μέρκελ, Δ.Ν.Τ. ή οτιδήποτε άλλο, έχει πολύ μικρή σημασία… Εκείνο πάντως που όλοι θα θέλαμε να είχαμε, είναι:
Ένα τουφέκι!
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οπλοκατοχή επιτρέπεται. Και είναι απόλυτα θεμιτό να επιτρέπεται, καθώς οι αμερικανοί – ήδη προτού ακόμη αποκτήσουν εθνική συνείδηση – χρειάζονταν τα όπλα. Αφενός διότι είχαν ξεκληρίσει τον γηγενή πληθυσμό (εδώ κι αν μιλάμε για γενοκτονία) ενυπάρχοντας πάντα ο κίνδυνος μεμονωμένων αντεκδικητικών πράξεων και αφετέρου επειδή οι συνθήκες διαβίωσής τους στα νέα εδάφη (βλέπε Far West) αποδείχτηκαν sui generis πολύ σκληρές.
Αν επεκτεινόταν το μέτρο και στη χώρα μας; Τι ωραίο θα ήταν αλήθεια, να κατεβαίναμε όλοι με τα όπλα μας στο Σύνταγμα, για να το πανηγυρίσουμε! Αν επεκτεινόταν το μέτρο και στη χώρα μας, ο Πάγκαλος θα φερόταν πιο σεμνά. Μπορεί και ποτέ να μην είχε γράψει το βιβλίο του, «Μαζί τα φάγαμε» ή κάπως έτσι. Θα έγραφε ποιηματάκια:
«Γαβ-γαβ-γαβ και γαβ-γαβ-γαβ,
πήρα μια γυναίκα σκλάβ’!
Πήρα μια γυναίκα σκλάβ’
κι έχομεν eternal love»!...
Και θα το αφιέρωνε στην ποθητή Χριστοφάκη…
Αν επιτρεπόταν η οπλοκατοχή και στη χώρα μας, οι λαθρομετανάστες δεν θα σε κοιτούσαν με μισό μάτι. (Μπορεί και να μην έρχονταν καν λαθρομετανάστες πια). Δεν θα κινδύνευες την πάσα ώρα και την κάθε στιγμή να σού αδειάσουνε το σπίτι σου και να βρεθείς δεμένος και φιμωμένος στην καλύτερη περίπτωση. Δεν θα υπερπολλαπλασιάζονταν (όχι δια γεννήσεων μα δια αθρόων νέων εισόδων από τα σύνορα) σε βαθμό να αλλοιώνουν τα φυλετικά σου χαρακτηριστικά. Δεν θα απαιτούσαν τζαμιά, όπως μοιραία, σύντομα θα συμβεί.
Κι ο Σαμαράς, θα ήταν πολύ πιο προσεκτικός τότε. Πώς κυκλοφορείς, ρε κύριος, έτσι «γυμνός» στ’ Ανάπλι; Κάνε καλά έργα να στο επιτρέψουμε. Αλλιώς παίρνε μαζί σου τις μάνικες των ΜΑΤ. Απαγορεύεται, δηλαδή, η οπλοκατοχή, μπας και σκοτώσουμε τον συνάνθρωπο, ε; Εσείς, ρε παράλυτοι πολιτικοί, που καθημερινά σκοτώνετε κόσμο και κοσμάκη, δεν θα τιμωρηθείτε ποτέ, νομίζετε;
 |  |
