Πρώτη φορά στην πρώτη θέση,
για την Ουάσιγκτον πετά.
Κομμουνιστής, αλλά τ’ αρέσει
κι ο καπιταλισμός μετά.
Να συναντήσει τον Ομπάμα,
δεν στέργουν οι Αμερικανοί.
Πύρινους λόγους, εν τω άμα,
εις τα συμπόσια εκφωνεί.
Τον Αρχιεπίσκοπο, «δεν ξέρει
αν να τον δει θα βρει καιρό».
Τον προσκαλούν σε χίλια μέρη,
ομογενείς ένα σωρό.
Κομμουνιστές εκεί δεν είναι,
μα σάμπως είν’ αυτός, μωρέ;
Τον Λένιν, για το θεαθήναι,
ρίχνει στο μίξερ του πουρέ.
Τρίζουν τα κόκαλα του Στάλιν,
ο Μαρξ αναστενάζει: «Φτου»!
Κι ο Τσίπρας επιστρέφει πάλιν,
αγνώριστος κι εκτός εαυτού.
 |  |
