Ποίημα εμπνευσμένο από τη φράση του Αντώνη Σαμαρά: «Αν αντέξουμε μέχρι τον Ιούνιο, στις αρχές του Σεπτέμβρη θα απογειωθούμε».
Ο Σαμαράς πετά στα σύννεφα,
μήνα Σεπτέμβρη, πρωτοβρόχια,
το καλοκαίρι το περάσαμε
με πείνες, βάσανα και φτώχεια!
Γκλαν-γκλαν-γκλαν! Παίξε μπαγλαμαδάκι μου,
γκλαν-γκλαν-γκλαν! Το φίνο τραγουδάκι μου!
Όπως φτεροκοπάει ο γάιδαρος,
γιατί τ’ αφτιά του είναι μεγάλα,
ο Σαμαράς ήρθε, μας έσωσε,
άντε, λοιπόν, ας πάμε γι’ άλλα!
Μμμ-μμμ-μμμ! Παίξε μου, φυσαρμόνικα,
μμμ-μμμ-μμμ! Τραγούδι για την Μόνικα!
Μα δεν ξέρω καμιά Μόνικα!... Λέτε να εννοώ την Κατερίνα; Αχ! Άβυσσος η ψυχή των ποιητών…
Του Σαμαρά, καρέκλα δώστε του
και πάρετέ του την ψυχή του,
πάνω σε μας θα βγάλει τ’ άχτι του,
υπέρ, βεβαίως, κάποιου τρίτου!