Θ’ ανέβω στη συκομουριά να δω τον Καλαμίτση,
μα δε θ’ αντέξει το κλαρί και θα με πάρει κάτου!
Θα σωριαστώ στα πόδια του κι εκείνος, πίτσι-πίτσι,
θα προσπεράσει βιαστικά παίρνοντας τη ματιά του!
Πίτσι-πίτσι, πίτσι-πίτσι,
φέρτε μου τον νόμο Τρίτση!
Φέρτε μου τον νόμο Τρίτση
και την Έλενα Κατρίτση!...
Θα μείνω τότε να πονώ, θα μείνω να σφαδάζω,
βρε Καλαμίτση, μ’ άφησες και μπήκες μες στο κτίριο;
Ποτέ δεν το περίμενα να πάθω τέτοιο κάζο,
πότε θα κάνω μια εκπομπή εγώ μ’ αυτόν τον κύριο;
Πίτσι-πίτσι, πίτσι-πίτσι,
φέρτε μου τον νόμο Τρίτση!
Φέρτε μου τον νόμο Τρίτση
και την Έλενα Κατρίτση!...
Καλημέρα, σε όλες και σε όλους!... Ξυπνήσαμε με διάθεση να πειράξουμε κάποιους φίλους, πολύ αγαπημένους!!! Θα σοβαρευτούμε στη συνέχεια, χε, χε!