Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
«Στο χρονικό σημείο αυτό», θα γράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, «η Χρυσή Αυγή “έσπασε”. Ο αρχηγός της, Νίκος Μιχαλολιάκος, ο κύριος “Μπορεί να χαιρετάμε ναζιστικά αλλά είμαστε καλά παιδιά”, πέρασε πια στον χώρο του γραφικού. Του grotesque. Από τον οποίο ελάχιστα απείχε».
Πράγματι, κάπου εδώ, επαναστάτησαν μέσα τους οι άνθρωποι. Η σκέψη έρχεται αβίαστα: Δεν πάει άλλο! Η Χρυσή Αυγή συντηρούσε μέχρι σήμερα την εικόνα του φόβητρου, το ιδεατό άλλο του οποίου οι θεωρίες, σε μια ευρεία και ανοιχτή ερμηνεία, γίνονται αποδεκτές από μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα. Για παράδειγμα:
Λένε: «Ζήτω ο Χίτλερ». Και τους δικαιολογούμε: Α, οι χρυσαυγίτες δεν εννοούν τον Χίτλερ, τον σφαγέα των Ελλήνων καθώς και τόσων άλλων λαών. Τον χασάπη, τον ανόητο, τον παράφρονα Αδόλφο Σικελγκρούμπερ (το αληθινό του όνομα). Εννοούν έναν ηγέτη με χαρίσματα ΣΑΝ του Χίτλερ, αλλά που θα κάνει μεγάλα καλά στην πατρίδα μας, την Ελλάδα.
Επίσης, λένε: «Φωτιά και μαχαίρι στους μετανάστες». Και εμείς το κάνουμε: Μιλούν για τους φανατικούς ισλαμιστές, που λόγω του πλήθους τους έχουν καταντήσει τις πόλεις μας γκέτο!
Με άλλα λόγια, τους συγχωρούσαμε συνεχώς μέχρι τώρα… ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ. Τι «έσπασε», λοιπόν από τώρα κι εμπρός; Μα, η ευρύνοιά μας. Για να ακριβολογούμε, μας την «έσπασαν», δεν «έσπασε» από μόνη της. Διότι:
Ακόμη και το ελεεινότερο σκυλί, που μπορεί στο παρελθόν να δάγκωσε το παιδί σου, αν το δεις τρισάθλιο και πεινασμένο να πεθαίνει στην άκρη του δρόμου, θα το λυπηθείς… Διότι, δεν μπορείς παρά να απλώσεις το χέρι σου και να βοηθήσεις έναν συνάνθρωπό σου που γλίστρησε κι έπεσε κι έσπασε το πόδι του. Δεν θα κοιτάξεις εκείνη την στιγμή το χρώμα του δέρματός του για να αποφασίσεις αν θα τον βοηθήσεις ή όχι! Ήμαρτον!...
Διότι, ηλικιωμένη γριούλα που μισούσε τα σκυλιά – το γνωρίζω προσωπικά αυτό – όταν ένα σκυλί μπήκε και ξεψύχησε στην αυλή της, κατέβηκε με δυσκολία τα σκαλάκια της βεράντας της και τού πρόσφερε μια γουλιά νερό από τη δική της βαθιά γαβάθα. Εκείνη που βουτούσε δηλαδή το ψωμί της για να μαλακώσει και να το φάει…
Οι χρυσαυγίτες, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να πηγαίνουν στα νοσοκομεία μας και να ξεκρεβατώνουν έναν ασθενή, επειδή – άκουσον! – είναι άλλης φυλής ή θρησκεύματος! Ούτε καν λαθρομετανάστης να ήταν, θα επιτρεπόταν κάτι τέτοιο. Και, ειλικρινά, τέτοια αυτονόητα πράγματα (και λίγα είπαμε), δεν έπρεπε να συνθέτουν το παρόν άρθρο. Αποτελούν προϊόν κοινής λογικής.
Αποτελούν πρώτιστα, ίδιον της φυλής μας. Εμείς τον Ξένιο Δία τον αναγάγαμε σε αρχηγό τον Θεών και τον ανεβάσαμε στο ψηλότερο βουνό μας, τον Όλυμπο. Από εκεί, ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ, όσο κι αν θα ήθελε ο οποιοσδήποτε Νίκος Μιχαλολιάκος. Αρκετά τους ερμηνεύσαμε με ευρύ πνεύμα.
ΣΤΕΝΕΨΑΜΕ, τώρα. Γκέκε, μίστερ;
 |  |
