Ένα συγκλονιστικό ποίημα μάς έστειλε ο κορυφαίος μας Ποιητής, Στέφανος Α. Αγάθος, για τα γεγονότα που ζούμε:
Θα σφάξουνε όσους αντισταθούνε,
τη γη ποτίζει πικρή αλλοφροσύνη,
στο χόρτο ποιος βαδίζει το καμένο
κι έπειτα με τον αγέρα σμίγει (;),
η κόκκινη πατημασιά του μ’ οδηγάει,
σήμαντρο μοναστηριού σημαίνει
μες στην ανεμοταραχή,
για τους μεγάλους ήρωες
με τα εξορυγμένα μάτια,
που έχουν ακόμα εξαίσιο όραμα να δούνε,
Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μέσα τους κλαίνε απόψε πάλι,
καθώς ο άνεμος σκορπίζει
πέρα μακριά τ’ άψυχά τους μέλη,
κομμένα χέρια, κεφάλια καπνισμένα,
γεννιέται απόψε ο έφηβός τους γιος
μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια του για πάντα
και με τη λάμψη τους αρματωμένος,
μέσα απ’ την έκρηξη τόνων δυναμίτη!
© Στέφανος Α. Αγάθος