Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
ΜΠΟΡΕΙ αφενός η Ε.Ρ.Τ., πράγματι, να ήταν φορτωμένη με όλες «τις αμαρτίες του κόσμου». Μπορεί, ακόμα-ακόμα, να έρρεαν οι παχυλότεροι των μισθών στις τσέπες ορισμένων – λίγων πάντως και ύποπτα «εκλεκτών». Και αφετέρου, είναι, ούτως ειπείν, γενικά παραδεκτό από το σύνολο των εργαζομένων εκεί, πως θα απαιτούνταν μία, τρόπον τινά, «εξυγίανση» – ένα «ξεσκαρτάρισμα», αν θέλετε παρόλη της την πλεονασματική κερδοφορία… ΩΣΤΟΣΟ, επ’ ουδενί ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ τούτο που, αιφνιδίως έως ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ, τελικά συνέβη: Να κλείνει εν μια νυκτί η εταιρία, κατόπιν απόφασης ενός υπουργού, του πρωθυπουργού του ίδιου έστω, με τέτοια γελοία, έκνομη και σαφώς παράτυπη «πράξη νομοθετικού περιεχομένου».
Τα είχαν όλα πολύ καλά ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ. Οι δύο συνεταίροι της συγκυβέρνησης γνώριζαν τα πάντα από νωρίς – κι όταν λέμε «νωρίς», εννοούμε τουλάχιστον μια εβδομάδα πίσω. Τα γνώριζε κι η Realnews, και τα είχε γράψει! Τη διαψεύδανε όμως. Ματαίως η Πυργιώτη κι ο Δελλατόλας, και άλλοι εξίσου κορυφαίοι εσωτερικοί και εξωτερικοί συνεργάτες της, στα παράθυρα των καναλιών, αντιμετώπιζαν τους διαψεύστες!... «Ανακρίβειες διαδίδει η Realnews», βεβαίωναν οι διαψεύστες. Ρίχνοντας στάχτη στα μάτια, των τηλεθεατών – και όχι μόνο. Κυριολεκτικά, οι εργαζόμενοι της Ε.Ρ.Τ. πιάστηκαν χτες το βράδυ στον ύπνο… Οι κυβερνητικοί εταίροι ήταν ενήμεροι. Και σύμφωνοι!... «Θα φωνάξουμε λίγο, έτσι για πολιτικό ντόρο, και μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους».
Και οι δυόμισι χιλιάδες απολυμένοι, τον δικό τους δρόμο επίσης…
Αλλά, το πράγμα τούς ΣΤΡΑΒΩΣΕ… Διότι, δεν ήταν μόνο οι της κυβέρνησης στο κόλπο, μα και κάποια κανάλια!... Κι ορισμένα ιστολόγια και ιστοσελίδες!... Με πανέτοιμες τις κατευθυνόμενες πένες και τα ρεπορτάζ τους… Ξεκίνησαν, λοιπόν, με το «καλημέρα» των εξελίξεων, να εκτοξεύουν λάσπη με τα κουβαδάκια και τα φτυαράκια τους. Σαν «καλοί χτίστες» που γνωρίζουν από παλιά τη δουλειά τους, άρχισαν να σπέρνουν βρωμιές και ζιζάνια. Μα, Ο ΚΟΣΜΟΣ, τους απογοήτευσε. Ω, ναι!... Τους απογοήτευσε οικτρά, τολμούμε να πούμε… Δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι, κάθε ηλικίας – ακόμα και μωρά παιδιά στην αγκαλιά της μάνας τους – έσπευσαν στον κήπο του Ραδιομεγάρου της Ε.Ρ.Τ. στην Αγία Παρασκευή, αυθόρμητα, ειρηνικά! «Έχουμε ΧΟΥΝΤΑ», φώναζαν…
Στην Κρήτη, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, στο Αιγαίο, παντού όπου υπάρχουν πομποί ή στούντιο της Ε.Ρ.Τ.!... Ο ίδιος υπέροχος κόσμος, ο ίδιος παλμός! ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Προπάντων, για τη Δημοκρατία! Στη χώρα που γέννησε και κληροδότησε την ιδέα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην ανθρωπότητα. Κι από το εξωτερικό, επίσης. Από τις χώρες της Αφρικής, της Ευρώπης· όλη τη γη. Μέχρι και στην Ταϊλάνδη το θέμα του κλεισίματος της Ε.Ρ.Τ. έγινε πρωτοσέλιδο! Τέτοια δεν συμβαίνουν ούτε στις ΠΛΕΟΝ στυγνές δικτατορίες. Κι ο Βενιζέλος, όπως φαίνεται, το έπιασε το «υπονοούμενο». Δεν είναι χαζός – κάθε άλλο μάλιστα. Είδε ξαφνικά μπροστά του να εμφανίζεται από το πουθενά μια μοναδική σανίδα σωτηρίας γι’ αυτόν και για το παραπαίον κόμμα του.
«Θα σε κλείσω στη φυλακή», έχει τη δυνατότητα να λέει κάθε μέρα ο Αντώνης Σαμαράς στον Βαγγέλη Βενιζέλο, λόγω φυσικά του στικ (sic) «της Λαγκάρντ». Δεν παίρνουμε όρκο, όμως, ότι το κάνει και, χάριν της αντικειμενικότητας του παρόντος σημειώματος, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Ο Σαμαράς είναι αληθινός τζέντλεμαν της πολιτικής ασχέτως αν κάνει σοβαρά λάθη που καταστρέφουν τη χώρα (ή και όχι – ας μην το κρίνουμε τώρα αυτό), και δεν φανταζόμαστε ότι θα έφτανε ποτέ στο σημείο, να απειλήσει με τέτοιου είδους σκαιό τρόπο τους πολιτικούς του αντιπάλους. (Πολιτικός του αντίπαλος είναι ο Βενιζέλος. Μην γελιέστε που συγκυβερνούν· λυκοφιλία λέγεται τούτο). Το θέμα είναι: ΤΙ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ…
Κι ο Βενιζέλος νιώθει, όσο ποτέ άλλοτε μάλιστα, πως τού παρουσιάζεται ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ η ευκαιρία να απελευθερωθεί με μια θεαματικότατη κίνησή του από την αρπάγη του Σαμαρά, χειριζόμενος-στρέφοντας υπέρ του, ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ!... Δεν έχει παρά να αποσύρει την στήριξή του στην συγκυβέρνηση. Τόσο απλά. Να «τραβήξει το χαλί» κάτω από τα πόδια του συνεταίρου του. Τι συνέπειες όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει, θα μπορούσαν να τον περιμένουν; Πρώτον· να αποσκιρτήσουν οι βουλευτές του και να πάνε κατευθείαν στην Νέα Δημοκρατία. Γνωρίζουν ότι, σε περίπτωση Εκλογών, οι περισσότεροι δεν θα ξαναεκλεγούν κι ίσως ήδη ο Σαμαράς να έχει κάνει τις επαφές του με μερικούς από αυτούς.
Δευτερευόντως, υπεισέρχονται ορισμένοι «εξωγενείς παράγοντες», οι οποίοι ενδέχεται να επηρεάζουν κατά απρόβλεπτο τρόπο την σκέψη του μίστερ νούμερο 2 στην ιεραρχία της συγκυβέρνησης, όπως, φερειπείν, οι τυχόν «εκβιασμοί» των ξένων (βλέπε Μέρκελ) επί παρελθόντων σκανδάλων (βλέπε Siemens κ.λπ.). Επίσης, η προεκλογική του υπογραφή-δέσμευση στο περιβόητο χαρτί των Βρυξελλών, ένα χαρτί το κρυφό περιεχόμενο του οποίου, πολύ θα θέλαμε να το διαβάζαμε σε κάποια προσεχή έκδοση της Realnews. Μα, ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ, τώρα, ο Βενιζέλος επανακτά μέρος του χαμένου εκλογικού του σώματος – και μπορεί επιπροσθέτως, όντως να βασίζεται στην εξαίρετη δημαγωγική του ικανότητα προκειμένου να πείθει τον λαό.
Θα γίνει ο ΛΑΪΚΟΣ ΗΡΩΑΣ, με άλλα λόγια… Ο κοπτόμενος περί της Δημοκρατίας και των θεσμών. Ο προστάτης της Δημοκρατίας και των θεσμών. ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, όσο κι αν θέλουμε να προσέχουμε τι αναφέρουμε και τι περιγράφουμε εδώ, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να φωνάξουμε ότι, ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΑΥΤΟ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!!! Και, αν τελικά στις υποτιθέμενες, προκληθείσες υπαιτιότητί του, Εκλογές, δεν «πιάσει» το πρωτινό του ποσοστό – πράγμα αναμενόμενο – ωστόσο, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ. Ενώ, εάν παραμείνει σιωπηλός, άλλη ευκαιρία για να διασωθεί, δε θα τού παρουσιαστεί στον αιώνα τον άπαντα. Συνεπώς, το ερώτημα είναι τι θα κάνει: Θα τολμήσει να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του Σαμαρά ή όχι;
Και, στο κάτω-κάτω, οι «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου», σαφώς καταχρηστικές και μάλλον εξυπηρετούσες αδιαφανή συμφέροντα, όπως εδώ και καιρό τις χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός της χώρας, όλο και περισσότερο καταλύουν την έννοια της Δημοκρατίας. Αύριο, θα καταργήσουμε τον Ο.Π.Α.Π. (με το οποιοδήποτε σκεπτικό), με μία μόνη τέτοια πράξη. Μεθαύριο θα ξεπουλήσουμε την Ε.ΥΔ.Α.Π., με μία μόνη τέτοια πράξη. Τι τη θέλουμε τη Βουλή; Τι τους θέλουμε τους εκπρόσωπους, «έρημους κι απρόσωπους», όπως λέει το τραγούδι; Και, τέλος-τέλος, τι διαφορά θα έχει η συγκυβέρνηση των τριών (των δύο υποταγμένων και φοβισμένων στο μένος και τις διαθέσεις του ενός), από την ολιγαρχική κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, την και ΧΟΥΝΤΑ αποκαλούμενη;
 |  |
