Καλημέρα, φίλες και φίλοι. Το «Πολιτική Σάτιρα!» ξεκινά σήμερα ξανά τις αναρτήσεις του, ύστερα από τη μικρή καλοκαιρινή ραστώνη που επιτρέψαμε στους εαυτούς μας λόγω ανάγκης ξεκούρασης και ανασυγκρότησης των δυνάμεών μας. Σε τούτο το μεσοδιάστημα της απουσίας μας προσπαθήσαμε να μετριάσουμε τη φθορά της καθημερινής τριβής μας με τα κοινά, προκειμένου με πιο καθαρό μάτι από ’δώ και μπρος να σχολιάσουμε τις νέες εξελίξεις.
Στο προηγούμενο διάστημα, πολλά βάρη φορτώθηκαν στις πλάτες του ελληνικού λαού από τους άπειρους, δειλούς και πρόθυμους να παραδώσουν τα κλειδιά της χώρας, πολιτικούς μας. Είδαμε την πτώση του Κουβέλη από τον θώκο της εξουσίας – και μάλιστα με τρόπο που ούτε ο ίδιος καλά-καλά κατάλαβε – εξ αφορμής του ζητήματος της Ε.Ρ.Τ. Τα πομπώδη λόγια του, το πομπώδες ύφος του και η κολοσσιαία ασυνέπεια μεταξύ πράξεων και λόγων του, ήταν οι κύριοι μοχλοί πάνω στους οποίους πάτησαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος για επίτευξη της «πονηρής αποβολής του» από την συγκυβέρνηση.
Είδαμε το ξαναμοίρασμα της κυβερνητικής πίτας, τα ανόητα χαμόγελα του Βενιζέλου κατά τη διάρκεια της «τελετής» για την ανακήρυξή του σε αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, είδαμε ένα τσούρμο νέους υπουργούς και υφυπουργούς να καταλαμβάνουν τις θέσεις εκεινών της ΔΗΜ.ΑΡ. που αποχώρησαν άρον-άρον. Είδαμε βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. να διαφωνούν ανοιχτά στα κανάλια για την στάση του αρχηγού τους, δηλώνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «κάναμε λάθος που φύγαμε από την εξουσία».
Αμ, δεν φύγατε, παλικάρια! Σάς φύγανε…
Ο Βενιζέλος έγινε θριαμβευτής πάνω σ’ ένα πτώμα. Το πτώμα της Ελλάδας, βέβαια. Τον λοξοκοίταζε ο Σαμαράς με το στραβό του μάτι, σ’ εκείνη την «τελετή» που τού πρόσφερε τις εξουσίες. Θα σκεφτόταν ίσως από μέσα του τους στίχους του ποιήματος του Καβάφη, «Αλεξανδρινοί Βασιλείς»: «Τι κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες». Αφού άλλος κυβερνάει κι όχι αυτοί.
Πριν δυο-τρεις μέρες, ο Σαμαράς ανακοίνωσε με διάγγελμά του στον ελληνικό λαό τη μείωση του Φ.Π.Α. εστίασης. Ήταν λίγο πριν μας επισκεφθεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Μας επιτρέπουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας να μειώσουμε τον Φ.Π.Α. εστίασης κατά δέκα μονάδες!», κόμπασε. Φανερώνοντας για μια ακόμα φορά με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ότι οι ξένοι αποφασίζουν ως και για τα πιο ασήμαντα πράγματα όπως εν προκειμένω η μείωση του Φ.Π.Α., για λογαριασμό μας. Μα δεν ντρέπεται για την εθνική αναξιοπρέπεια των λόγων του – αναρωτιόμαστε…
Η δημοκρατία στη χώρα μας κλυδωνίζεται. Έγινε ηλίου φαεινότερο κάτι τέτοιο με την υπόθεση της Ε.Ρ.Τ. Ο Σαμαράς κι η ντόπια «κυβερνητική κλίκα» του (η απόλυτα ελεγχόμενη από τον ίδιο) αποφάσισαν και διέταξαν το «κλείσιμο της Ε.Ρ.Τ.». Για να βγάλει στη συνέχεια ένα κανάλι ονόματι Δ.Τ. («Δημόσια Τηλεόραση») που παίζει όπως έπαιζαν τα κανάλια στη δεκαετία του ’70, ασπρόμαυρες ταινίες και φιλμ αρχείου, τα οποία θα άρεσαν στη μάνα του.
Η απώλεια πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο μεταξύ λόγω αθέτησης πλήθους διεθνών και εγχώριων συμφωνιών της καταργημένης Ε.Ρ.Τ., τον βρίσκει παγερά αδιάφορο. Το πέταγμα στο δρόμο δυόμιση χιλιάδων οικογενειών εργαζομένων, είναι γι’ αυτόν μια τρίχα από τα μαλλιά του. Μα, καλά· είναι εντελώς τυφλός και κουφός στον πόνο και την αγωνία των συνανθρώπων μας;
Και σε πείσμα τούτων, η Ε.Ρ.Τ. που έκλεισε, παραμένει ανοιχτή!... Και κάνει κάτι εκπομπές τώρα, με μια λέξη εξαιρετικές! Ενημέρωση σωστή, αντικειμενική, όπως οι ίδιοι τούτοι δημοσιογράφοι οι οποίοι, ελευθερωμένοι επιτέλους, διαπρέπουν, πριν από καιρό δεν έκαναν! Θυμηθείτε την Βάλια Πετούρη του παρελθόντος, με τα κατευθυνόμενα σχόλιά της υπέρ της συγκυβέρνησης – όπου μετείχε κι ο «καλός της», ο Βαγγέλης Βενιζέλος – και συγκρίνετέ την με την τωρινή ΕΓΚΥΡΗ, ΔΥΝΑΜΙΚΗ, ΑΝΕΤΗ, Βάλια Πετούρη που απολαμβάνουμε.