Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησες να πας,
δίχως, βρε Γιάννη, να ειδοποιήσεις;
Δεν σκιάχτηκες το «πυρ κατά ριπάς»,
το «πυρ» ετούτο ’δώ, της μαύρης κρίσης;
Ας άφηνες, τουλάχιστον, μωρέ,
να πέρναγαν λιγάκι αυτά τα χρόνια,
π’ όλα εκτυλίσσονται, καρέ-καρέ,
σαν ένα θρίλερ που κρατάει αιώνια!
Έκλεισες την Ελλάδα στην ψυχή,
μετρήθηκες με τους «σωτήρες» κείνους!
Τρέμανε τη φωνή σου ν’ αντηχεί,
γιατί την στάμπα φέρανε του κτήνους!
Τώρα καμώνονται πως συμπονούν,
βγαίνουν στα Media, κάνουν δηλώσεις
και συνεχίζουνε να κυβερνούν,
μην και ξεχάσουμε ποιος είν’ ο μπόσης!
Μες στην καρδιά μιλούσες των απλών
ανθρώπων που παλεύουνε στο κύμα.
Δεν ήσουνα «τοις μετρητοίς πωλών»,
κι απλόχερα μάς χάριζες τη ρίμα!
 |  |
